آبنما، یکی از اجزای معماری ایرانی است که در شهرها، نمادی از رودها و نهرهای روان است. همچنین آبنماها، با ایجاد چشم‌اندازی زیبا و ایجاد حس آرامش و خنک کردن فضا، مورد توجه بسیاری قرار گرفته‌اند. این امر سبب توسعه این تجهیز و تبدیل آن به یک صنعت گردید. تا آنجا که آبنماها در ابعاد متفاوت و به سبک و شیوه‌های متفاوتی که در زبر به برخی اشاره کرده‌ایم، ساخته می‌شوند.
فواره
فواره تنها نمایشی از زیبایی آب نیست، بلکه رطوبت هوا را افزایش داده و فضای دلپذیری فراهم می‌سازد. فواره‌ها الزاماً مصرف‌کننده آب نیستند و می‌توانند به وسیله یک پمپ شناور، آب استخر یا حوضچه را به گردش درآورند. فواره‌ها به سه گروه پرتابی، ریزشی و جهنده تقسیم می‌شوند. در مناطقی که در معرض وزش باد قرار دارند، استفاده از فواره‌های کوتاه و نیرومند مناسب‌تر است. ارتفاع فواره‌ها نباید بیش از فاصله منبع فواره تا لبه استخر باشد. بر پایه یک قانون تجربی، قطر استخر یا حوضچه آب، باید دست کم دو برابر ارتفاع آب فواره باشد. اگر سر فواره‌ها پایین‌تر از سطح آب تعبیه شود، زیبایی بیشتری دارد. مگر اینکه از اشکال و مجسمه‌های خاصی برای ایجاد فواره استفاده شود.
آبنمای ایستا
از ساده‌ترین نوع آبنما می‌باشد که فقط یک نوع حرکت دارد و به وسیله یک پمپ راه‌اندازی می‌شود. پایه آبنمای ایستا، فواره‌ها هستند که می‌توانند بر اساس محیط طراحی و اجرا شوند.
آبنمای کف خشک
مفهوم آبنمای کف خشک ممکن است عجیب به نظر برسد. اما این آبنماها حوضچه‌ای قابل مشاهده برای جمع‌آوری آب ندارند. مخزن در زیر سطح قرار دارد. نازل‌های آب از این مخزن زیرزمینی بیرون آمده و مستقیماً تا سطح کف بالا می روند. وقتی آبنماها خاموش هستند، کف سطح خشک است. از این روبه آنها آبنمای کف خشک می‌گویند. آبنماهای کف خشک به علت کوچک بودن و اشغال کردن فضای کم، بیشتر در فضاهای عمومی شهری دیده می‌شوند.
آبنمای هارمونیک یا موزیکال
آبنماهای هارمونیک که نمونه‌ای از آبنماهای کف خشک هستند، آبنماهایی هستند که رقص آب را در کنار رقص نور همراه با موسیقی همگام با حرکت آب دارند که در بسیاری از مراکز تفریحی، پارک‌ها، هتل‌ها و غیره می‌بینیم. در این آبنماها می‌توان مشـخص کرد که ارتفاع آب در چه اندازه باشد و آب با کدام رنگ از آبنما خارج شود.
نحوه عملکرد آبنمای هارمونیک
یکی دیگر از مصارف اینورترهای فرکانسی که در دهه‌های اخیر کاربرد زیادی پیدا کرده است، سیستم‌های آبنمای موزیکال می‌باشد. دراین پروژه‌ها معمولاً اینورتر چند راه آب را کنترل می‌کند. یک مسیر آب از طریق شیرهای برقی و مسیر دیگر از طریق کنترل دور موتور پمپ‌ها و نازل‌های گردان می‌باشد. یک برد مبدل دیجیتال به آنالوگ وجود دارد که صدا را از دیجیتال به آنالوگ تبدیل می‌کند و با توجه به نوع موسیقی، با ایجاد تغییر در مسیرهای آب، ولتاژهای مختلف ساخته می‌شود و این ورودی نیز به نوبه خود باعث می‌گردد تا اینورترها فرکانس‌های متغییر تولید کنند و بتوانند پمپ‌های آب مجموعه را با دورهای مختلف و هماهنگ با صدا خاموش و روشن و کم و زیاد کنند وهمزمان سیستم نور نیز چشم انداز بدیعی برای تماشاگران بوجود می‌آورد. در چند سال گذشته با توجه به نوع استقبال از اینگونه تفریحات و افزایش ورودی و خروجی بردهای مبدل، زیبایی‌های شگرفی خلق شده‌اند که بدون وجود اینورترها این کار امکان‌پذیر نبود.
یکی از اولین سیستم های موزیکال در ایران در هتل طوس مشهد در سال ۱۳۸۴ با به کارگیری 21 عدد اینورتر و ۴۸ عدد شیر برقی و سیستم موزیکال که ساخت تابلوهای آن توسط این مجموعه انجام پذیرفت، انجام شده است. طی سالیان گذشته ده ها نمونه در جای جای ایران با همکاری این مجموعه ارائه شده است. امیدواریم بتوانیم هرروزه با توجه به پیشرفت‌های تکنیکی اینگونه سیستم ها را ارائه دهیم. البته لازم به یادآوری است که اینگونه پروژه‌ها نیاز به سرمایه‌گذاری بالایی دارند که با جلب توجه مخاطبان زیاد، سرمایه اولیه برگشت خواهد داشت. در اینجا می‌توان از شهرداری‌ها و شرکت‌های تبلیغاتی انتظار سرمایه‌گذاری در این پروژه‌ها را داشت.
