آموزش تنظیم درایو اینوونس MD500

ترمینال MD500

ترمینال‌ های اینورتر در واقع نقاط اتصال الکتریکی هستند که از طریق آنها، اینورتر به دیگر تجهیزات متصل می‌ شود. این ترمینال‌ ها نقش اساسی در برقراری ارتباط بین اینورتر و سیستم‌ های خارجی مثل موتور، حسگرها، یا سیستم کنترل دارند. از طریق ترمینال‌ها می‌توانید ورودی‌ هایی مثل برق یا سیگنال‌ های کنترلی را به اینورتر وارد کرده و خروجی‌ هایی مثل ولتاژ و جریان تنظیم‌ شده را به موتور ارسال کنید.

کاربرد اصلی ترمینال‌ ها فراهم‌ کردن بستری برای کنترل دقیق‌تر عملکرد اینورتر است. با اتصال صحیح ورودی و خروجی به اینورتر از طریق این ترمینال‌ها، می‌توانید سرعت، گشتاور، و دیگر ویژگی‌ های موتور را به‌طور دقیق کنترل کنید. در عین حال، این ترمینال‌ ها امکان اتصال سیگنال‌ های مختلف کنترلی مثل استارت و استاپ یا حتی سیگنال‌ های حفاظتی را نیز فراهم می‌کنند، که هم برای متخصصان فنی و هم برای کسانی که به دنبال استفاده‌های ساده‌تر هستند، بسیار مهم است. با استفاده درست از ترمینال‌ها، می‌توانید از اینورتر برای کاربردهای مختلف بهره بگیرید، از تنظیم سرعت موتورهای کوچک خانگی گرفته تا سیستم‌ های صنعتی پیچیده.

در این بخش از مقاله آموزش تنظیم درایو اینوونس MD500، ترمینال‌ های مختلف اینورتر MD500 را بررسی کرده و به‌ طور دقیق به شرح وظایف و کاربرد هر کدام می‌پردازیم. این توضیحات شامل توضیحات فنی همراه با مثال‌ های عملی خواهد بود تا بتوانید به‌ خوبی با عملکرد و نقش هر ترمینال در کاربردهای صنعتی آشنا شوید. هدف این است که نحوه‌ی استفاده از ترمینال‌ها در شرایط مختلف کاری به‌ طور کامل توضیح داده شود تا درک عمیقی از کارایی آن‌ ها به‌ دست آید.

ترمینال قدرت

ترمینال‌ های قدرت در اینورتر مسئول اتصال مستقیم اینورتر به منبع تغذیه و موتور هستند. این ترمینال‌ ها برای انتقال جریان الکتریکی مورد نیاز موتور و سیستم‌ های جانبی مانند واحدهای ترمز یا مقاومت‌ های ترمز به کار می‌ روند. تنظیم و اتصال صحیح این ترمینال‌ ها بسیار حائز اهمیت است، زیرا هرگونه اشتباه در اتصال آن‌ها می‌تواند منجر به خرابی دستگاه یا ایجاد خطرات ایمنی شود. به طور کلی، این ترمینال‌ ها نقش مهمی در ارتباط بین منبع تغذیه، اینورتر، و موتور ایفا می‌کنند و باید طبق استانداردهای ایمنی و فنی به درستی متصل شوند.

R, S, T (ورودی تغذیه سه‌ فاز): این ترمینال‌ ها به منبع تغذیه سه‌ فاز متصل می‌ شوند. این ترمینا‌ها به اینورتر اجازه می‌دهند تا جریان الکتریکی مورد نیاز موتور را فراهم کند. این اتصالات باید به طور دقیق و صحیح به منبع تغذیه سه‌ فاز متصل شوند تا از عملکرد صحیح دستگاه اطمینان حاصل شود.

(+), (-) (ترمینال‌ های باس DC): این ترمینال‌ ها به واحد ترمز خارجی (MDBUN) متصل می‌شوند و برای واحدهای درایو AC با توان 90 کیلووات و بیشتر استفاده می‌شوند. این اتصال به دستگاه اجازه می‌دهد تا در هنگام نیاز به توقف سریع، از طریق ترمز خارجی انرژی را جذب کند.

(+), BR (اتصال مقاومت ترمز): برای واحدهای درایو AC با توان 75 کیلووات و کمتر، این ترمینال‌ ها برای اتصال مقاومت ترمز خارجی استفاده می‌شوند. این مقاومت ترمز به اینورتر اجازه می‌دهد انرژی اضافی تولید شده در هنگام کاهش سرعت یا توقف موتور را جذب کند و از آسیب به دستگاه جلوگیری کند.

U, V, W (خروجی‌های درایو AC): این ترمینال‌ ها به موتور سه‌ فاز متصل می‌شوند و جریان مورد نیاز برای راه‌ اندازی و کنترل سرعت موتور را فراهم می‌کنند. این اتصالات باید به درستی به موتور متصل شوند تا عملکرد مناسب موتور تضمین گردد.

ترمینال زمین (Ground terminal): این ترمینال برای اتصال دستگاه به زمین استفاده می‌شود و نقش مهمی در ایمنی و جلوگیری از شوک الکتریکی دارد. اتصال به زمین ضروری است تا هرگونه نشتی جریان از طریق این مسیر تخلیه شود و از بروز خطرات ایمنی جلوگیری گردد.

ورودی آنالوگ

ورودی‌ های آنالوگ برای دریافت سیگنال‌ های پیوسته استفاده می‌شوند که می‌توانند مقدار متغیری را نشان دهند. این سیگنال‌ ها معمولاً برای کنترل دقیق پارامترهایی مثل سرعت یا گشتاور موتور استفاده می‌شوند. دستگاه‌ های مختلفی مانند پتانسیومترها یا سنسورها می‌ توانند ورودی‌ های آنالوگ را تولید کنند.

 10V-GND+ (منبع تغذیه 10VDC+): این ترمینال به‌ عنوان منبع تغذیه برای دستگاه‌ های جانبی نظیر پتانسیومترها استفاده می‌ شود که برای تنظیم دستی سرعت موتور کاربرد دارند. به‌عنوان مثال، در یک سیستم صنعتی، اپراتور می‌ تواند به‌ وسیله پتانسیومتری که به این ترمینال متصل است، سرعت موتور را به‌ صورت دستی تنظیم کند. اینورتر از طریق این ترمینال یک ولتاژ ثابت 10 ولت DC ارائه می‌ دهد.

مشخصات فنی: این ترمینال ولتاژ 10 ولت DC را تامین می‌ کند و به‌ طور معمول برای تغذیه پتانسیومترهایی با مقاومت 1 تا 5 کیلواهم طراحی شده است. همچنین، حداکثر جریان خروجی آن 10 میلی‌آمپر است.

AI1-GND و AI2-GND (ورودی های آنالوگ 1 و 2): این ورودی‌ ها برای دریافت سیگنال‌ های آنالوگ از دستگاه‌ های خارجی مانند سنسورها استفاده می‌ شوند. مثلاً در کاربردهای صنعتی، این ورودی‌ ها می‌ توانند از طریق سیگنال‌ های آنالوگ ورودی، سرعت موتور را به‌ طور تدریجی کنترل کنند. به‌ عنوان مثال، یک سنسور دما می‌ تواند تغییرات دمای محیط را به اینورتر ارسال کند تا سرعت موتور متناسب با دما تنظیم شود.

مشخصات فنی AI1: ورودی آنالوگ با ولتاژ 0 تا 10 ولت DC و  امپدانس ورودی 22 کیلواهم.

مشخصات فنی AI2: قابلیت دریافت ولتاژ 0 تا 10 ولت DC یا جریان 0 تا 20 میلی‌آمپر. مقدار امپدانس ورودی این ترمینال بسته به جامپر J10 قابل تغییر است . در حالت ولتاژی 22 کیلواهم و در حالت جریانی مقدار 250 یا 500 اهم امپدانس دارد.

ورودی دیجیتال

ورودی‌ های دیجیتال سیگنال‌ های قطع و وصل (0 یا 1) را از دستگاه‌ هایی مثل کلیدها یا سنسورها دریافت می‌ کنند. این سیگنال‌ ها معمولاً برای دستورات ساده مثل روشن / خاموش کردن موتور یا تغییر وضعیت عملکرد دستگاه استفاده می‌ شوند.

DI1~4 -OP (ورودی دیجیتال 1 تا 4): این ترمینال‌ ها برای دریافت سیگنال‌ های دیجیتال ساده مانند روشن/خاموش کردن دستگاه‌ ها استفاده می‌شوند. در محیط‌ های صنعتی، دکمه‌ های کنترلی می‌توانند به این ترمینال‌ ها متصل شوند، به‌ گونه‌ای که با فشار دادن دکمه، فرآیندی مانند راه‌ اندازی یا توقف موتور انجام شود.

مشخصات فنی: این ورودی‌ها دارای ایزولاسیون اپتیکی هستند و با ورودی‌های دوقطبی سازگار می‌باشند. امپدانس: 2.4 کیلو‌اهم. محدوده ولتاژ ورودی: 9 تا 30 ولت DC.

*ایزولاسیون اپتیکی به معنای این است که سیگنال‌ های الکتریکی ورودی مستقیماً با بخش‌ های داخلی دستگاه در تماس نیستند. در واقع، به جای اینکه سیگنال‌ های ورودی مستقیماً به دستگاه بروند، از نور برای انتقال اطلاعات استفاده می‌شود. این کار باعث می‌شود که دستگاه از نظر الکتریکی ایمن‌تر شود و از آسیب‌ های احتمالی ناشی از نوسانات یا شوک‌ های الکتریکی محافظت شود.

*ورودی‌ های دوقطبی به این معنا است که این ترمینال‌ ها می‌ توانند سیگنال‌ هایی با دو وضعیت مختلف (مثلاً مثبت و منفی) را دریافت و پردازش کنند. به زبان ساده‌ تر، این ورودی‌ ها انعطاف‌ پذیرتر هستند و با انواع مختلفی از سیگنال‌ ها سازگاری دارند.

DI5 – OP (ورودی پالس با سرعت بالا):  DI5، علاوه بر داشتن ویژگی‌های مشابه با ورودی‌های DI1 تا DI4، می‌ تواند برای ورودی‌های پالس با سرعت بالا نیز استفاده شود. این قابلیت به اینورتر اجازه می‌ دهد که سیگنال‌ های بسیار سریعی (پالس‌های الکتریکی) را دریافت کند و آن‌ ها را پردازش کند. حداکثر فرکانس ورودی برای این ورودی 100 کیلوهرتز است، که به معنای توانایی دریافت 100 هزار پالس در هر ثانیه است. این ویژگی در کاربردهایی که نیاز به کنترل دقیق و سریع دارند، بسیار مفید است. همچنین، مقاومت ورودی این ترمینال 1.03 کیلواهم است، که بر چگونگی دریافت سیگنال‌ ها و نحوه تعامل اینورتر با دستگاه‌ های متصل تأثیر می‌ گذارد.

24V-COM+ ( منبع تغذیه 24VDC+): از این ترمینال برای تامین برق مورد نیاز سنسورها و تجهیزات دیجیتالی که به اینورتر متصل هستند، استفاده می‌ شود. این ترمینال برق 24 ولت DC را فراهم می‌ کند، که معمولاً در سیستم‌ های کنترلی برای تغذیه دستگاه‌ هایی مانند سنسورها، کلیدهای اضطراری، یا ورودی‌ های دیجیتال به کار می‌ رود. به عنوان مثال، اگر در یک کارخانه از سنسور حرکتی استفاده شود که بتواند تشخیص دهد یک شئ به دستگاه نزدیک می‌ شود و نیاز به توقف فوری موتور دارد، این سنسور می‌ تواند از طریق این ترمینال تغذیه شود.

مشخصات فنی: این ترمینال برق 24 ولت DC خارجی تأمین می‌کند و به‌ طور معمول برای ورودی و خروجی‌ های دیجیتال (DI/DO) و سنسورهای خارجی استفاده می‌ شود. 

حداکثر جریان خروجی: 170 میلی‌ آمپر.

خروجی آنالوگ

خروجی‌ های آنالوگ برای ارسال سیگنال‌ های متغیر به دستگاه‌ های دیگر استفاده می‌شوند. این سیگنال‌ ها معمولاً نشان‌ دهنده وضعیت عملکرد دستگاه هستند و می‌توانند به سیستم‌ های نظارت یا کنترل برای بررسی و تحلیل عملکرد فرستاده شوند.

AO1-GND (خروجی آنالوگ 1): ترمینال AO1-GND (خروجی آنالوگ 1) می‌ تواند سیگنال خروجی به شکل ولتاژ یا جریان ارائه دهد، که این انتخاب به تنظیمات جامپر J7 بستگی دارد. اگر خروجی ولتاژ انتخاب شده باشد، محدوده ولتاژ خروجی بین 0 تا 10 ولت است. در حالت خروجی جریان، محدوده جریان خروجی از 0 تا 20 میلی‌آمپر می‌ باشد. این خروجی‌ ها معمولاً برای ارسال اطلاعاتی مثل سرعت یا وضعیت فعلی موتور به سایر دستگاه‌ های کنترل یا نظارت استفاده می‌ شوند، تا کنترل دقیق‌ تری بر فرآیند های صنعتی داشته باشید.

خروجی دیجیتال

خروجی‌ های دیجیتال برای ارسال سیگنال‌ های قطع و وصلی به دستگاه‌ های دیگر به کار می‌روند. آن‌ها معمولاً برای فعال‌ سازی یا غیرفعال‌ سازی دستگاه‌ های جانبی مثل آلارم‌ ها یا شیرهای کنترل استفاده می‌شوند.

ترمینال ارتباطی

این ترمینال‌ ها امکان برقراری ارتباط بین اینورتر و سایر دستگاه‌ ها یا سیستم‌ های کنترلی را فراهم می‌ کنند. این نوع ارتباط معمولاً برای انتقال اطلاعات عملکردی یا دستورات کنترلی استفاده می‌ شود و می‌ تواند از پروتکل‌ هایی مثل Modbus پشتیبانی کند.

ترمینال ارتباطی (485+ و 485-): این ترمینال برای برقراری ارتباط بین اینورتر و سایر سیستم‌ های کنترلی یا دستگاه‌ های خارجی استفاده می‌شود. به عنوان مثال، در یک محیط صنعتی، از این ترمینال‌ ها می‌توان برای اتصال به سیستم‌ های اتوماسیون یا کنترل مرکزی استفاده کرد تا اطلاعات مربوط به عملکرد اینورتر و دستگاه‌های متصل به آن به‌ صورت لحظه‌ای به سیستم‌ های مدیریت ارسال شود.

مشخصات فنی: این ترمینال از پروتکل مدباس (Modbus) پشتیبانی می‌ کند که یکی از استانداردهای پرکاربرد برای انتقال داده در سیستم‌ های صنعتی است. نرخ داده انتقال اطلاعات بین 300 تا 115200 بیت بر ثانیه قابل تنظیم است که به شما امکان می‌ دهد سرعت انتقال اطلاعات را بر اساس نیاز شبکه و دستگاه‌های متصل تغییر دهید.

خروجی رله

خروجی‌ های رله برای کنترل بارهای بزرگ‌ تر یا دستگاه‌ های خارجی مانند موتورها یا پمپ‌ها استفاده می‌شوند. رله‌ها نقش کلیدهای الکتریکی را دارند که می‌توانند دستگاه‌ های پرقدرت را از طریق فرمان‌ های کوچک از اینورتر کنترل کنند.

T/A – T/B (نرمال – بسته یا NC): در حالت عادی، زمانی که اینورتر فعال نشده است، این دو ترمینال به هم متصل هستند. وقتی اینورتر یا سیستم کنترلی تغییر حالت می‌ دهد (مثلاً هنگامی که خطایی رخ می‌ دهد)، اتصال قطع می‌ شود و مدار باز می‌ شود. این نوع ترمینال معمولاً برای خاموش کردن دستگاه‌ های خارجی یا ارسال سیگنال‌ های اضطراری به کار می‌رود.

T/A – T/C (نرمال – باز یا NO): این ترمینال در حالت عادی باز است، اما وقتی اینورتر به حالت خاصی مثل اجرای موتور یا فعال‌ سازی فرمان می‌رسد، این دو ترمینال به هم متصل می‌شوند و مدار بسته می‌شود. این نوع ترمینال برای روشن کردن یا فعال‌ سازی دستگاه‌ های خارجی، مانند موتورهای جانبی یا چراغ‌ های نشانگر استفاده می‌ شود.

ظرفیت رانش کنتاکت‌ ها

این ترمینال‌ ها ظرفیت کار با بارهای الکتریکی را نیز دارند:

1. 1. 1. ظرفیت در ولتاژ 250 VAC با جریان 3 آمپر، و ضریب توان (Cos φ) برابر با 0.4.
      2. ظرفیت در ولتاژ 30 VDC ولت DC با جریان 1 آمپر.

این ترمینال‌ها در مدارات دسته‌بندی Overvoltage Category II مورد استفاده قرار می‌گیرند، که به معنای استفاده از آن‌ها در محیط‌ هایی با سطح ولتاژ متوسط است (معمولاً در سیستم‌های کنترلی داخلی یا اداری).

این مشخصات نشان می‌دهد که ترمینال‌های NO و NC در اینورتر به‌ طور ایمن می‌توانند با بارهای الکتریکی متوسط کار کنند و به کاربران اجازه دهند تا دستگاه‌ های جانبی را با اطمینان بیشتری کنترل کنند.

رابط‌ های کمکی (Auxiliary interfaces)

رابط‌ های کمکی برای اتصال دستگاه‌ های جانبی مانند سیستم‌ های هشدار یا کنترل‌ های اضافی به اینورتر استفاده می‌شوند. این رابط‌ ها می‌ توانند نقش تقویت‌ کننده‌ ها یا سنسورهای خاص را در سیستم ایفا کنند و کارکردهای بیشتری را برای اینورتر فراهم آورند.

J13 (رابط کارت توسعه): این ترمینال برای اتصال کارت‌ های توسعه (Extension Card Interface)  به اینورتر استفاده می‌شود. کارت‌ های اختیاری که به این ترمینال متصل می‌شوند شامل کارت‌ های ورودی/خروجی (I/O)، کارت‌های PLC، و کارت‌ های ارتباطی مختلف (Bus Cards) هستند. این کارت‌ها به کاربر این امکان را می‌دهند تا ورودی‌ ها و خروجی‌ ها را افزایش داده یا اینورتر را با سیستم‌ های دیگر هماهنگ کند.

J4 (رابط کارت PG): این ترمینال برای اتصال کارت PG استفاده می‌شود که به منظور دریافت سیگنال‌ های بازخورد از تجهیزات خارجی مانند انکودرها به کار می‌رود. گزینه‌ های قابل انتخاب برای این رابط شامل Open-Collector، UVW و Resolver است. این گزینه‌ها به اینورتر کمک می‌کنند تا سیگنال‌ های مربوط به موقعیت و سرعت را برای کنترل دقیق‌ تر موتور دریافت کند:

1. Open-Collector: این گزینه برای ارسال سیگنال‌ های دیجیتال از طریق ترانزیستور استفاده می‌شود و به کنترل ساده‌تری در سیستم‌ های موتوری کمک می‌کند.
2. UVW: سیگنال‌ هایی هستند که از انکودر دریافت شده و اطلاعات مربوط به موقعیت و سرعت چرخش موتور را فراهم می‌کنند.
3. Resolver: این گزینه از یک سنسور برای اندازه‌ گیری دقیق‌تر موقعیت و زاویه موتور استفاده می‌کند و دقت بیشتری در کنترل فراهم می‌آورد.

J11 (رابط پنل عملیاتی خارجی): این ترمینال به منظور اتصال پنل عملیاتی خارجی استفاده می‌ شود. پنل عملیاتی خارجی به اپراتور اجازه می‌ دهد تا اینورتر را از راه دور و بدون نیاز به دسترسی مستقیم به دستگاه کنترل کند.

جامپر 

جامپرها اجزای کوچکی هستند که برای تغییر تنظیمات داخلی مدارهای الکترونیکی استفاده می‌ شوند. در اینورترها، جامپرها برای تعیین نحوه عملکرد برخی از ورودی‌ ها و خروجی‌ ها و همچنین نحوه ارتباط اینورتر با تجهیزات دیگر کاربرد دارند. با تغییر موقعیت یک جامپر، می‌توان انتخاب کرد که یک ترمینال به عنوان ولتاژ یا جریان عمل کند یا تنظیمات خاص دیگری برای کارت‌ های توسعه و سیگنال‌ های بازخورد فعال شوند. به طور کلی، جامپرها به کاربر این امکان را می‌دهند تا انعطاف‌ پذیری بیشتری در استفاده از تجهیزات مختلف و تطبیق آن‌ ها با نیازهای سیستم داشته باشد.

J7 (انتخاب خروجی AO1): این جامپر به شما اجازه می‌ دهد که بین دو حالت خروجی ولتاژ یا جریان برای ترمینال AO1 انتخاب کنید. به‌ صورت پیش‌فرض، این خروجی در حالت ولتاژ تنظیم شده است. این یعنی اینورتر می‌ تواند به‌صورت پیش‌ فرض ولتاژی بین 0 تا 10 ولت را از AO1 ارسال کند، اما در صورت نیاز به جریان، می‌ توانید تنظیمات را تغییر دهید و خروجی را به حالت جریان تبدیل کنید (مثلاً جریانی بین 0 تا 20 میلی‌آمپر).

مثال کاربردی : فرض کنید می‌ خواهید اینورتر سیگنالی به یک دستگاه کنترلی بفرستد. اگر آن دستگاه نیاز به ولتاژ دارد، حالت پیش‌فرض (خروجی ولتاژ) مناسب است. اما اگر آن دستگاه نیاز به جریان الکتریکی داشته باشد، می‌ توانید با تغییر جامپر J7 خروجی را به حالت جریان تغییر دهید.

J9 (انتخاب ورودی AI2) : این جامپر برای انتخاب نوع ورودی در ترمینال AI2 به کار می‌ رود. شما می‌ توانید بین ورودی ولتاژ یا ورودی جریان یکی را انتخاب کنید. به‌ صورت پیش‌ فرض، ورودی در حالت ولتاژ قرار دارد، یعنی ترمینال AI2 ولتاژ را به‌ عنوان سیگنال ورودی دریافت می‌ کند. اگر نیاز به ورودی جریان دارید، می‌ توانید این جامپر را تغییر دهید تا ترمینال AI2 جریان را به‌ عنوان ورودی دریافت کند.

مثال کاربردی :اگر سیستمی که به اینورتر متصل است سیگنال‌ های ولتاژی (مثل 0 تا 10 ولت) می‌ فرستد، حالت پیش‌ فرض مناسب است. اما اگر سیگنال‌ های کنترلی سیستم شما جریانی باشند (مثلاً 0 تا 20 میلی‌ آمپر)، باید جامپر J9 را تغییر دهید تا اینورتر بتواند به‌ درستی سیگنال را دریافت کند.

J10 (انتخاب امپدانس ورودی AI2): این جامپر تعیین می‌ کند که امپدانس (مقاومت) ورودی برای ترمینال AI2 چقدر باشد. دو گزینه موجود است: 500 اهم (به‌ صورت پیش‌ فرض) یا 250 اهم. بسته به نوع سیگنال ورودی و دستگاهی که با اینورتر ارتباط برقرار می‌ کند، می‌ توانید امپدانس ورودی را تغییر دهید تا بهترین عملکرد را به دست آورید.

مثال کاربردی : فرض کنید دستگاهی که سیگنال‌ های ورودی به اینورتر می‌ فرستد دارای امپدانس 250 اهم است. در این حالت، برای تطابق بهتر، می‌ توانید جامپر J10 را تغییر دهید تا ورودی اینورتر هم روی 250 اهم تنظیم شود.