جستجو کردن

مقالات دیگر

راهنمای مطالعه

آموزش تنظیم درایو تله مکانیک ATV71

اینورتر ATV71 از برند اشنایدر الکتریک یکی از محصولات پرکاربرد در مدیریت سرعت و گشتاور موتورهای الکتریکی است. اینورترهای سری ATV71 به‌ خصوص برای کاربردهای صنعتی طراحی شده‌ اند که نیاز به کنترل دقیق‌ تر و کارایی بالاتری دارند. استفاده از این سری اینورترها در صنایع متنوعی مانند ماشین‌ آلات سنگین، بالابرها، و سیستم‌ های حمل و نقل معمول است. هرچند تولید مدل ATV71 در برخی از ولتاژها از سال 2020 متوقف شده است، اما همچنان در بسیاری از صنایع مورد استفاده قرار می‌ گیرد و مدل‌ های جدیدتری مانند ATV930 برای جایگزینی آن معرفی شده‌ اند. در این مقاله با نحوه تنظیم درایو تله مکانیک ATV71 آشنا خواهید شد و مراحل مختلف از جمله توضیح ترمینال‌ ها، استفاده از کی‌ پد و تنظیم پارامترهای مختلف اینورتر را بررسی می‌کنیم.

پارامترهای یک اینورتر به تنظیماتی گفته می‌شوند که برای کنترل و مدیریت نحوه عملکرد اینورتر و موتور متصل به آن مورد استفاده قرار می‌گیرند. این پارامترها شامل مقادیر مختلفی هستند که به کاربر اجازه می‌ دهند تا عملکرد دستگاه را بر اساس نیازهای خاص خود تنظیم کند. به عنوان مثال، پارامترها می‌توانند برای تنظیم سرعت موتور، گشتاور، نحوه شروع و توقف موتور، و حتی نحوه عکس‌العمل اینورتر در مواجهه با خطاهای احتمالی استفاده شوند. اهمیت پارامترها در اینجاست که به کمک آن‌ها می‌توان اینورتر را برای کاربردهای متفاوت بهینه‌ سازی کرد. مثلاً در یک سیستم تهویه هوا، پارامترها به شکلی تنظیم می‌شوند که موتور در حالت بهینه و با کمترین مصرف انرژی کار کند، در حالی که در کاربردهای صنعتی مانند پمپ‌ها یا ماشین‌ آلات سنگین، پارامترها به گونه‌ای تنظیم می‌شوند که بالاترین سطح کارایی و قدرت موتور حاصل شود. به طور خلاصه، پارامترهای اینورتر باعث می‌شوند که دستگاه انعطاف‌ پذیر و قابل تنظیم باشد و بتواند با نیازهای مختلف مطابقت پیدا کند.

از آنجا که تنظیمات پارامترهای اینورتر می‌توانند تاثیر مستقیم بر عملکرد و طول عمر موتور داشته باشند، آشنایی با آن‌ ها اهمیت بالایی دارد. چه شما یک تکنسین حرفه‌ ای باشید و چه یک کاربر عادی، درک مفهوم کلی پارامترها و نقش آن‌ها در کنترل سیستم به شما کمک می‌کند تا به بهترین نحو از اینورتر استفاده کنید.

 

برای آشنایی بیشتر با این شرکت، خطاهای مهم و تعمیر اینورتر تله مکانیک ATV71 می‌توانید مقالات زیر را مطالعه کنید.

  1. آشنایی با شرکت تله مکانیک (اشنایدر)
  2. تعمیر اینورتر تله مکانیک
  3. خطاهای مهم در اینورتر
  4. راهنمای تعمیر اینورتر

ترمینال ATV71

ترمینال‌ های یک اینورتر نقاط اتصال الکتریکی هستند که برای ارتباط بین اینورتر و تجهیزات دیگر استفاده می‌شوند. به زبان ساده، ترمینال‌ها مکان‌هایی هستند که کابل‌ها به اینورتر وصل می‌شوند تا سیگنال‌ های کنترل یا توان الکتریکی را به دستگاه ارسال یا از آن دریافت کنند. کاربرد ترمینال‌ها این است که ارتباطات بین اینورتر و سیستم‌ های مختلف را ممکن می‌کنند؛ این سیستم‌ ها می‌ توانند شامل موتورهای الکتریکی، حسگرها، کلیدها و یا سایر دستگاه‌ های کنترلی باشند. از طریق ترمینال‌ها، اینورتر می‌تواند سیگنال‌ هایی مانند فرمان شروع و توقف موتور، تنظیم سرعت یا دریافت اطلاعات بازخورد را دریافت کند.

اهمیت ترمینال‌ ها در این است که به کاربر امکان می‌دهند تا بدون نیاز به مداخله در بخش‌ های داخلی اینورتر، ارتباطات لازم برای کنترل و مدیریت سیستم را برقرار کند. بنابراین، چه شما یک مهندس حرفه‌ای باشید که در حال تنظیم یک سیستم پیچیده هستید و چه یک کاربر عادی که فقط قصد دارید موتور را به اینورتر وصل کنید، شناخت کاربرد کلی ترمینال‌ها به شما کمک می‌کند تا اینورتر را به درستی در سیستم خود پیاده‌ سازی کنید. در این بخش از مقاله‌ی آموزش تنظیم درایو تله مکانیک ATV71، به تشریح و تحلیل انواع مختلف ترمینال‌های اینورتر ATV71 خواهیم پرداخت. هر یک از ترمینال‌ها با جزئیات فنی و همراه با مثال‌های عملی بررسی می‌شوند تا بتوانید به طور دقیق نحوه عملکرد و کاربرد آن‌ها را در صنایع مختلف درک کنید. هدف این است که با شناخت بهتر ترمینال‌ها، استفاده از اینورتر در پروژه‌های صنعتی با کارایی و بهره‌وری بیشتری انجام شود.

ترمینال‌ های قدرت

ترمینال‌های قدرت در یک اینورتر، وظیفه‌ تأمین انرژی الکتریکی لازم برای عملکرد موتور را بر عهده دارند. این ترمینال‌ها به اینورتر اجازه می‌دهند که با کنترل ولتاژ و جریان، عملکرد موتور را تنظیم کند. از جمله ترمینال‌ های مهم این بخش می‌توان به ورودی‌ های AC و خروجی‌های مربوط به موتور و مقاومت ترمز اشاره کرد. هرکدام از این ترمینال‌ ها نقشی کلیدی در کنترل و مدیریت انرژی ورودی و خروجی ایفا می‌ کنند.

  • R/L1 , S/L2 , T/L3 (تغذیه AC): این ترمینال‌ ها به منبع تغذیه سه‌ فاز AC متصل می‌ شوند. برق ورودی از این ترمینال‌ ها دریافت شده و سپس توسط اینورتر به جریان و ولتاژ مورد نیاز موتور تبدیل می‌شود تا امکان کنترل بهتر سرعت و توان موتور فراهم شود.
  • PO (پلاریته مثبت باس DC): این ترمینال جریان DC تولید شده توسط بخش تبدیل AC به DC را هدایت می‌ کند. این جریان DC هم برای تامین انرژی موتور و هم برای تغذیه قسمت‌های داخلی اینورتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مثال: در مواقعی که سیستم از ترمز دینامیکی برای کاهش سرعت موتور استفاده می‌کند، این ترمینال به جذب و تبدیل انرژی بازگشتی کمک می‌کند.

  • +/PA و PB (خروجی به مقاومت ترمز): مقاومت ترمز برای جذب انرژی اضافی تولید شده هنگام کاهش سرعت یا توقف موتور استفاده می‌شود. این ترمینال‌ ها به مقاومت ترمز متصل هستند تا این انرژی به‌ صورت ایمن تخلیه شود.

مثال: در دستگاه‌های بالابر یا آسانسورهای صنعتی، هنگام توقف سریع، انرژی تولید شده به ترمینال‌ های PA و PB منتقل شده و در مقاومت ترمز تخلیه می‌شود تا ایمنی سیستم حفظ شود.

  • -/PC(پلاریته منفی باس DC): این ترمینال به پلاریته منفی باس DC متصل شده و برای کامل کردن چرخه جریان DC با ترمینال PO همکاری می‌کند. این ترمینال به عنوان نقطه مرجع در مدار DC شناخته می‌ شود.
  • U/T1 , V/T2 , W/T3 (خروجی‌ ها به موتور): این ترمینال‌ها جریان AC تنظیم‌ شده توسط اینورتر را به موتور ارسال می‌ کنند. ولتاژ و فرکانس این جریان براساس نیاز موتور و تنظیمات کاربر توسط اینورتر تغییر می‌یابد.
  • ترمینال Ground (اتصال به زمین محافظ): این ترمینال به سیستم زمین متصل می‌شود و نقش ایمنی مهمی دارد. در صورت بروز خطای الکتریکی، جریان ناخواسته از طریق این ترمینال به زمین هدایت می‌ شود تا از آسیب به تجهیزات و افراد جلوگیری شود.

مثال: در صنایع پتروشیمی، برای جلوگیری از خطرات الکتریکی، اتصال زمین حیاتی است و به طور مداوم نظارت می‌ شود تا ایمنی کامل حفظ شود.

ورودی آنالوگ

ورودی‌ های آنالوگ در اینورترها برای دریافت سیگنال‌ های پیوسته از دستگاه‌ های خارجی مانند سنسورها استفاده می‌ شوند. این سیگنال‌ ها می‌ توانند ولتاژ یا جریان باشند و معمولا برای کنترل پارامترهایی مانند دما، فشار، یا سرعت موتور به کار می‌ روند. ورودی‌ های آنالوگ امکان تنظیم دقیق و کنترل بهتر فرآیندها را فراهم می‌ کنند.

  • 10+ (منبع تغذیه 10 ولت برای پتانسیومتر مرجع 1 تا 10 کیلو اهم): این ترمینال ولتاژ 10 ولت DC را فراهم می‌کند که معمولاً برای پتانسیومترهای مرجع استفاده می‌ شود. پتانسیومترها ابزارهایی هستند که به شما امکان تنظیم ولتاژ مرجع را می‌دهند. ولتاژ دقیق ارائه‌ شده توسط این ترمینال 10 ولت است (با حداکثر تغییر 0.5 ولت) و جریان آن تا 10 میلی‌ آمپر است. 

مثالی از کاربرد عملی: در سیستم‌ هایی مثل سنسورهای دما یا فشار، می‌توانید از این ولتاژ برای تنظیم دقیق مقادیر اندازه‌ گیری‌ شده استفاده کنید.

  • +AI1 و -AI1 (ورودی آنالوگ تفاضلی AI1): این ترمینال برای دریافت سیگنال‌ های آنالوگ از دستگاه‌ های خارجی، مثل سنسورها، استفاده می‌ شود.این ورودی می‌ تواند سیگنال‌ هایی با ولتاژ بین 10- ولت تا 10+ ولت دریافت کند. همچنین این ورودی با دقت بالا و سرعت واکنش سریع (در حدود 2 میلی‌ ثانیه) کار می‌کند. 

مثالی از کاربرد عملی: از این ورودی می‌ توانید برای دریافت سیگنال‌ های آنالوگ دما از سنسورهای حرارتی استفاده کنید تا دما را به‌ دقت کنترل کنید.

  •  COM (مشترک آنالوگ I/O): این ترمینال به عنوان نقطه مشترک برای همه ورودی‌ ها و خروجی‌ های آنالوگ استفاده می‌ شود. به زبان ساده، مانند یک نقطه اتصال مرکزی برای سیگنال‌ های آنالوگ عمل می‌کند. این ترمینال به شما امکان می‌ دهد تا به‌ راحتی سیگنال‌ های ورودی و خروجی را مدیریت کنید. 

مثالی از کاربرد عملی: مثلاً اگر چندین سنسور مختلف به اینورتر متصل باشند، این ترمینال به شما کمک می‌کند تا همه این سنسورها به‌ طور همزمان کار کنند.

  • AI2 (ورودی آنالوگ): این ترمینال ورودی آنالوگ است و می‌ تواند سیگنال‌ های ولتاژ یا جریان را دریافت کند. به شما اجازه می‌دهد دستگاه‌ هایی که با سیگنال آنالوگ کار می‌کنند، مثل سنسورهای فشار یا جریان را به اینورتر متصل کنید. این ورودی سیگنال‌ های ولتاژ بین 0 تا 10 ولت و جریان‌ های بین 0 تا 20 میلی‌ آمپر را می‌پذیرد. با سرعت پاسخ‌ دهی حدود 2 میلی‌ ثانیه کار می‌ کند و دقت بالایی دارد. 

مثالی از کاربرد عملی: مثلاً در یک سیستم هیدرولیکی، می‌توانید از این ورودی برای کنترل دقیق فشار سیستم استفاده کنید.

خروجی آنالوگ

خروجی‌ های آنالوگ سیگنال‌ های پیوسته‌ای را تولید می‌کنند که برای کنترل و مدیریت دستگاه‌ های خارجی به‌ کار می‌روند. این سیگنال‌ ها به سایر تجهیزات (مانند موتورها یا درایورها) منتقل می‌شوند تا پارامترهایی مثل سرعت یا فشار تنظیم شوند. به‌ عبارتی خروجی آنالوگ، تغییرات فرایندها را به دستگاه‌ های دیگر منتقل می‌ کند.

  • AO1 (خروجی آنالوگ): خروجی ولتاژ این ترمینال بین 0 تا 10 ولت و خروجی جریان آن بین 0 تا 20 میلی‌ آمپر قابل تنظیم است. دقت آن 1 درصد است و می‌ تواند با سرعت بسیار بالایی سیگنال‌ ها را ارسال کند. 

مثالی از کاربرد عملی: شما می‌ توانید از این خروجی برای کنترل سرعت یک موتور استفاده کنید. به‌ عنوان مثال، با تغییر ولتاژ یا جریان، می‌ توانید سرعت موتور را تنظیم کنید و آن را به‌ طور دقیق کنترل کنید.

ورودی دیجیتال

ورودی‌های دیجیتال برای دریافت سیگنال‌ های دوحالته (روشن یا خاموش) استفاده می‌شوند. این سیگنال‌ ها به اینورتر می‌ گویند که چه زمانی یک عملیات مشخص مانند روشن یا خاموش کردن دستگاه‌ ها یا ارسال دستور توقف انجام شود. این ورودی‌ها بیشتر برای کنترل ساده و سریع دستگاه‌ها به‌ کار می‌روند.

  • P24 (ورودی تغذیه کنترل خارجی 24+ ولت): این ترمینال برای تامین برق خارجی به اینورتر استفاده می‌شود. به بیان ساده‌تر، اینورتر خودش برق لازم برای کار کردن بخش‌ های کنترل خارجی مثل سنسورها را تامین نمی‌کند، بلکه نیاز به منبع تغذیه‌ای دارد که از طریق ترمینال P24 به آن متصل شود. این ترمینال برق 24 ولت DC را دریافت می‌کند که مقدار استاندارد آن بین 19 تا 30 ولت است. توان برق تامین‌ شده از طریق این ترمینال 30 وات است، یعنی قدرت کافی برای تامین انرژی تجهیزات کنترلی را دارد.
بیشتر بخوانید  آموزش تنظیم درایو ال اس IC5

مثالی از کاربرد عملی: فرض کنید در یک کارخانه از حسگرهای متصل به اینورتر برای کنترل دستگاه‌ ها استفاده می‌کنید. این ترمینال می‌تواند برق لازم برای این حسگرها را فراهم کند تا آن‌ ها بتوانند به درستی سیگنال‌ های مورد نیاز را به اینورتر بفرستند.

  • 0V (مشترک ورودی منطقی و صفر ولت منبع تغذیه P24): ترمینال 0V به‌عنوان نقطه زمین یا مشترک برای ورودی‌ های منطقی استفاده می‌شود. این به این معناست که همه سیگنال‌ های ورودی دیجیتال، برای کار درست، نیاز دارند که به یک نقطه مرجع متصل باشند و این نقطه، ترمینال 0V است. ترمینال 0V همان نقطه صفر یا زمین است که باعث می‌ شود همه ورودی‌ های دیجیتال به یک مرجع واحد متصل باشند. این کار به کاهش تداخل و اطمینان از ارسال سیگنال‌ های دقیق کمک می‌ کند.

مثالی از کاربرد عملی: وقتی در یک سیستم صنعتی، چندین حسگر یا کنترلر با اینورتر کار می‌ کنند، ترمینال 0V به عنوان یک نقطه مرجع مشترک، کمک می‌ کند تا همه این سیگنال‌ ها به‌ طور دقیق و بدون تداخل به اینورتر برسند.

  • LI1 تا LI5 (ورودی‌ های منطقی قابل برنامه‌ ریزی): این ترمینال‌ ها ورودی‌های دیجیتال هستند که می‌توانید برای کنترل عملکرد اینورتر برنامه‌ ریزی کنید. به زبان ساده، می‌توانید از این ورودی‌ ها برای دریافت سیگنال‌ های مختلفی مثل “شروع” یا “توقف” از تجهیزات خارجی استفاده کنید. ولتاژ ورودی برای این ترمینال‌ ها 24 ولت DC است و می‌توانند سیگنال‌ هایی با ولتاژ حداکثر 30 ولت را دریافت کنند. هر ورودی یک مقاومت داخلی دارد که حدود 3.5 کیلو اهم است، به این معنی که سیگنال‌ های ورودی باید قدرت کافی برای عبور از این مقاومت را داشته باشند. اینورتر پس از دریافت سیگنال، در حدود 2 میلی‌ ثانیه واکنش نشان می‌ دهد.

مثالی از کاربرد عملی: فرض کنید در یک خط تولید نیاز دارید که وقتی حسگری برخورد دستگاه با مانع را تشخیص داد، موتور به سرعت متوقف شود. با اتصال حسگر به یکی از این ورودی‌ ها، حسگر سیگنالی را ارسال می‌کند و اینورتر بلافاصله به این سیگنال واکنش نشان داده و موتور را متوقف می‌کند.

  • LI6 (ورودی منطقی قابل برنامه‌ ریزی یا ورودی پروب‌های PTC): این ترمینال می‌تواند هم به عنوان یک ورودی دیجیتال معمولی استفاده شود و هم برای دریافت سیگنال از پروب‌های دما (PTC). این پروب‌ها دمای سیستم را اندازه‌گیری می‌کنند و اگر دما از حد معینی بالاتر برود، سیگنالی برای توقف اینورتر ارسال می‌کنند. مانند سایر ورودی‌ های دیجیتال، ترمینال LI6 می‌تواند سیگنال‌ هایی با ولتاژ 24 ولت را دریافت کند. اما اگر از این ترمینال برای اتصال پروب‌های PTC استفاده شود، هنگامی که دمای سیستم به یک سطح بحرانی برسد (که معمولاً 3 کیلو اهم مقاومت است)، اینورتر به‌ طور خودکار متوقف می‌شود.

مثالی از کاربرد کاربرد عملی: در سیستم‌ های گرمایشی، اگر دمای تجهیزات به حد خطرناکی برسد، پروب‌های دما به اینورتر اطلاع می‌دهند تا سیستم را خاموش کند و از آسیب‌ دیدگی جلوگیری شود.

  • 24+ (تأمین برق ورودی منطقی): این ترمینال برای تأمین ولتاژ 24 ولت به ورودی‌های منطقی استفاده می‌شود. به زبان ساده، برق مورد نیاز برای ورودی‌های دیجیتال از طریق این ترمینال تأمین می‌شود تا سیگنال‌ ها بتوانند به درستی به اینورتر برسند. ولتاژ تأمین‌ شده توسط این ترمینال بین 21 تا 27 ولت است و حداکثر جریانی که می‌ تواند ارائه دهد، 200 میلی‌ آمپر است. این میزان جریان برای تأمین انرژی سنسورهای کوچک یا دستگاه‌های کنترل کافی است.

مثالی از کاربرد عملی: در یک سیستم کنترلی، این ترمینال می‌ تواند برق مورد نیاز برای سنسورهایی که نیاز به 24 ولت دارند را فراهم کند، تا بتوانند به درستی به اینورتر سیگنال دهند.

  • PWR (ورودی ایمنی برای قطع برق): این ترمینال به‌عنوان یک ورودی ایمنی عمل می‌ کند تا مطمئن شود که موتور فقط زمانی روشن شود که سیستم به درستی به منبع تغذیه متصل باشد. اگر برق ورودی مناسب نباشد، اینورتر موتور را روشن نخواهد کرد. این ترمینال به ولتاژ 24 ولت DC نیاز دارد و زمانی که ولتاژ ورودی کمتر از 2 ولت باشد، اینورتر متوقف می‌شود تا از راه‌ اندازی ناایمن جلوگیری کند. در حالت ایده‌آل، اینورتر فقط زمانی که ولتاژ ورودی بین 17 تا 24 ولت باشد، اجازه روشن شدن موتور را می‌دهد.

مثالی از کاربرد عملی: این ترمینال مخصوصاً در سیستم‌ های ایمنی استفاده می‌شود. مثلاً اگر در یک کارخانه برق قطع شود یا مشکلی در منبع تغذیه رخ دهد، این ترمینال مانع از راه‌ اندازی موتور می‌شود تا از آسیب و خطرات جلوگیری کند.

خروجی رله

خروجی‌های رله به عنوان سوئیچ‌ های الکتریکی عمل می‌کنند که می‌توانند دستگاه‌ های مختلف را به‌صورت الکتریکی کنترل کنند. رله‌ ها به‌عنوان یک واسطه بین اینورتر و دستگاه‌ های بزرگ‌ تر مانند موتورهای صنعتی عمل می‌ کنند و می‌ توانند دستگاه‌ ها را به صورت خودکار روشن یا خاموش کنند.

  • R1A, R1B, R1C (ترمینال‌های رله قابل برنامه‌ریزی R1): این ترمینال‌ ها به یک رله متصل می‌شوند که قابل برنامه‌ریزی است. یعنی می‌توانید تصمیم بگیرید که رله چه کاری انجام دهد، مانند روشن یا خاموش کردن یک دستگاه بر اساس شرایط خاص. این رله می‌تواند جریان‌ های بسیار کوچک (مثل 3 میلی‌آمپر در ولتاژ 24 ولت DC) تا جریان‌ های بزرگ‌تر (5 آمپر برای 250 ولت AC یا 30 ولت DC) را مدیریت کند. برای تجهیزات سنگین‌ تر که نیاز به جریان بالاتری دارند، این رله با خیال راحت می‌تواند بارهای مقاومتی یا القایی را کنترل کند.

مثالی از کاربرد عملی: در سیستم تهویه مطبوع، این رله می‌تواند کنترل کمپرسور را به‌ عهده بگیرد و وقتی دما به حد مشخصی رسید، کمپرسور را خاموش یا روشن کند.

  • R2A, R2C (ترمینال‌های رله قابل برنامه‌ریزی R2): این ترمینال‌ها به رله دوم اینورتر متصل می‌شوند و مشابه ترمینال‌های R1 هستند. رله‌ها به شما اجازه می‌دهند کنترل دستگاه‌های مختلف را به‌طور اتوماتیک انجام دهید. این رله می‌ تواند جریان‌ های 5 آمپر را در ولتاژهای 250 ولت AC یا 30 ولت DC کنترل کند. به این معنی که در سیستم‌ هایی با جریان بالا نیز به خوبی کار می‌ کند.

مثالی از کاربرد عملی: مثلاً در یک خط تولید، این ترمینال می‌تواند موتورهای نوار نقاله را بر اساس زمان‌ بندی دقیق روشن یا خاموش کند.

 

کی پد اینورتر چیست؟

کی‌ پد (Keypad) اینورتر یک رابط کاربری است که برای تنظیم و کنترل عملکرد اینورتر استفاده می‌ شود. این دستگاه شامل دکمه‌ ها و یک صفحه‌ نمایش می‌ باشد که کاربر می‌ تواند از آن برای تغییر پارامترها، مشاهده اطلاعات عملکردی، و نظارت بر وضعیت اینورتر استفاده کند. به‌ طور کلی، کی‌ پد به‌عنوان رابط اصلی کاربر با اینورتر عمل می‌ کند و دسترسی مستقیم به تنظیمات مختلف را فراهم می‌ آورد.

علت اهمیت کی‌پد به‌منظور تنظیم درایو تله مکانیک ATV71

کی‌پد اینورتر به دلایل مختلفی اهمیت زیادی دارد:

  • دسترسی به تنظیمات: کی‌ پد امکان دسترسی سریع به تنظیمات مهم اینورتر را فراهم می‌ کند. این قابلیت به کاربر اجازه می‌ دهد تا تغییرات مورد نیاز را به‌ سرعت اعمال کند و دستگاه را با نیازهای مختلف مطابقت دهد.
  • نظارت بر عملکرد: با استفاده از کی‌ پد، کاربر می‌ تواند در هر لحظه وضعیت عملکرد اینورتر را بررسی کند. اطلاعاتی مانند ولتاژ، جریان، سرعت موتور و وضعیت خطاها روی نمایشگر کی‌ پد نشان داده می‌ شوند.
  • تنظیم پارامترها: کی‌ پد اولین نقطه دسترسی برای تنظیم پارامترهای اینورتر است. بدون کی‌ پد، کاربر باید از روش‌ های پیچیده‌ تری برای تغییر تنظیمات استفاده کند. بنابراین، کی‌پد فرآیند تغییر و تنظیم پارامترها را ساده و کاربرپسند می‌ کند.

در پروسه‌ی تنظیم درایو تله مکانیک ATV71، آشنایی با کی‌پد قبل از آموختن پارامترهای اینورتر ضروری است زیرا کی‌پد ابزار اصلی برای دسترسی به این پارامترها است. بدون تسلط بر نحوه کار با کی‌ پد، ممکن است کاربر در تنظیم پارامترها و بررسی عملکرد دستگاه دچار مشکل شود. به‌ علاوه کی‌پد مزایای دیگری نیز دارد که در زیر به این موارد اشاره شده است:

  • ساده‌سازی تنظیمات: پارامترهای اینورتر می‌ توانند بسیار پیچیده باشند و کی‌ پد با ارائه یک رابط ساده این فرآیند را ساده‌ تر می‌ کند.
  • جلوگیری از اشتباهات: آشنایی با کی‌ پد به کاربر کمک می‌ کند تا تنظیمات را به درستی اعمال کند و از خطاهای احتمالی در برنامه‌ ریزی اینورتر جلوگیری کند.
  • کاربرد عملی‌تر: زمانی که کاربر با کی‌ پد به‌خوبی آشنا باشد، می‌ تواند به‌ سرعت تنظیمات را بر اساس نیازهای مختلف تغییر دهد و از تمامی امکانات اینورتر بهره‌ مند شود.
نحوه‌ی مقداردهی یک پارامتر توسط کی‌پد به‌منظور تنظیم درایو تله مکانیک ATV71

برای تنظیم پارامترها در کی‌ پد اینورتر ATV71 ، می‌ توانید از کلید ولوم برای حرکت بین منوها استفاده کنید. ابتدا منوی تنظیمات مورد نظر مثل (-SEt) را انتخاب کرده و با فشردن کلید ولوم (که نقش کلید ENTER را ایفا می‌ کند)، به منوی مورد نظر دسترسی پیدا خواهید کرد. سپس برای یافتن پارامتر دلخواه، با چرخاندن کلید ولوم به‌ راحتی جابجا شوید. برای وارد شدن به بخش تنظیمات پارامتر، کافی است دوباره کلید ولوم را فشار دهید. در مرحله تنظیم مقادیر، از کلیدهای ⏩ و ⏪ (معادل کلیدهای F2 و F3) برای جابجایی نشانگر استفاده کنید و مقدار مورد نظر را با چرخش کلید ولوم تغییر دهید. پس از تنظیم، برای ذخیره تغییرات، کلید ولوم را دوباره فشار دهید. در هر لحظه اگر نیاز به خروج یا بازگشت به منوی قبلی دارید، می‌ توانید از کلید ESC استفاده کنید.

 

پارامترهای ATV61

در تنظیم پارامترهای اینورتر، به دلیل تعداد زیاد پارامترها و پیچیدگی برخی از آنها، نمی‌توان تمامی پارامترها را به‌طور کامل بررسی کرد. به همین دلیل، در این بخش تنها به مهم‌ترین و کاربردی‌ترین پارامترها می‌پردازیم که تنظیم درست آنها می‌تواند تأثیر بسزایی در عملکرد بهینه موتور و سیستم داشته باشد. در ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که پارامترها به صورت زیر شرح داده شده‌اند و کد مربوط به هر پارامتر در پرانتز جلوی عنوان آن آمده است. برای مثال، برای تنظیم پارامتر Acceleration Ramp Time (زمان افزایش سرعت)، کد این پارامتر ACC است و در گروه منو -SEt یافت می‌شود. محدوده این پارامتر از 0.01 تا 6000 ثانیه است و مقدار پیش‌ فرض آن 3 ثانیه می‌باشد. این پارامتر تعیین می‌کند که موتور با چه سرعتی از حالت توقف به سرعت کامل برسد. اگر این مقدار به‌ درستی تنظیم نشود، موتور ممکن است به‌ طور ناگهانی و با فشار زیاد شروع به کار کند که می‌تواند باعث سایش و خرابی سریع‌تر اجزای مکانیکی شود.

برای تنظیم این پارامتر از طریق کی‌ پد اینورتر به‌شکل زیر عمل می‌کنیم:

  • ابتدا کلید ENTER را فشار دهید تا به منوی اصلی دسترسی پیدا کنید.
  • با استفاده از کلید ولوم، به منوی -SEt بروید.
  • سپس دکمه Enter را بزنید تا وارد منو شوید.
  • حالا با استفاده از کلید ولوم به دنبال پارامتر ACC  بگردید.
  • پس از پیدا کردن پارامتر، دکمه Enter را فشار دهید تا بتوانید مقدار آن را تغییر دهید.
  • با چرخاندن کلید ولوم مقدار مورد نظر (مثلاً 5 ثانیه) را تنظیم کنید.
  • در نهایت، با زدن Enter تغییرات را تایید و ذخیره کنید.

به این ترتیب، تنظیم پارامتر به‌ سادگی از طریق کی‌ پد اینورتر انجام می‌ شود و شما می‌ توانید بر اساس نیازهای سیستم، زمان افزایش سرعت را به‌ طور دقیق تعیین کنید.

منو تنظیمات (-SEt)

این منو اهمیت زیادی در عملکرد و تنظیمات پایه‌ ای اینورتر دارد. [-SEt] به شما اجازه می‌ دهد پارامترهای کلیدی مانند زمان شتاب و کاهش سرعت، سرعت‌ های پایین و بالا، و محدودیت جریان را تنظیم کنید. این تنظیمات به‌ طور مستقیم روی نحوه عملکرد موتور در هنگام شروع، توقف، و اجرای وظایف مختلف تأثیر می‌گذارد. دسترسی به این منو از طریق کی‌پد امکان‌ پذیر است و کاربران باید با استفاده از کلیدهای جهت و ورود، تنظیمات موردنظر را تغییر دهند. انتخاب مقادیر مناسب برای این پارامترها می‌تواند به بهینه‌ سازی عملکرد اینورتر کمک کند و از مشکلاتی نظیر فشار روی موتور یا افزایش ناخواسته دما جلوگیری کند. بنابراین، تنظیم دقیق این منو به بهبود کارایی سیستم کمک می‌ کند.

زمان افزایش سرعت (ACC)

در تنظیم درایو تله مکانیک ATV71، این پارامتر تعیین می‌کند که چقدر طول می‌کشد تا موتور از حالت ایستاده به سرعت دلخواه برسد. این زمان بر حسب ثانیه تنظیم می‌شود. اگر این مقدار خیلی کوتاه تنظیم شود، موتور ممکن است به‌ سرعت به سرعت نهایی برسد که می‌تواند باعث افزایش فشار بر روی تجهیزات و حتی خرابی موتور شود. برعکس، اگر خیلی طولانی تنظیم شود، ممکن است عملکرد ماشین‌آلات به کندی انجام شود و بهره‌ وری کاهش یابد.

      • دامنه تنظیم پارامتر: 0.01 تا 9000 ثانیه
      • پیش فرض دستگاه: 3 ثانیه

زمان کاهش سرعت (dEC)

در تنظیم درایو تله مکانیک ATV71، این پارامتر مشخص می‌کند که چقدر طول می‌کشد تا موتور از سرعت بالا به توقف کامل برسد. اگر این زمان خیلی کوتاه باشد، ممکن است باعث ایجاد شوک در سیستم و حتی خرابی در تجهیزات مکانیکی شود. تنظیم درست این پارامتر برای جلوگیری از فشار بیش از حد بر روی موتور و تجهیزات حیاتی است.

      • دامنه تنظیم پارامتر: 0.01 تا 9000 ثانیه
      • پیش فرض دستگاه: 3 ثانیه

مینیمم سرعت اینورتر (LSP)

در تنظیم درایو تله مکانیک ATV71، این پارامتر حداقل سرعتی که موتور می‌تواند با آن کار کند را تعیین می‌کند. سرعت بسیار کم می‌تواند باعث کاهش راندمان موتور و افزایش گرمای بیش از حد شود. تنظیم صحیح این پارامتر به عملکرد بهینه موتور در بارهای سبک کمک می‌کند.

      • دامنه تنظیم پارامتر: از 0 هرتز تا مقدار پارامتر ماکزیمم سرعت اینورتر (HSP)
      • پیش فرض دستگاه: 0 هرتز

ماکزیمم سرعت اینورتر (HSP)

در تنظیم درایو تله مکانیک ATV71، این پارامتر حداکثر سرعت موتور را مشخص می‌کند. اگر این سرعت بیش از حد بالا تنظیم شود، ممکن است باعث ایجاد استرس در سیستم، خرابی موتور یا دیگر اجزای سیستم شود. تنظیم مناسب به بهبود ایمنی و طول عمر تجهیزات کمک می‌کند.

      • دامنه تنظیم پارامتر: از مقدار پارامتر مینیمم سرعت اینورتر (LSP) تا مقدار پارامتر ماکزیمم فرکانس خروجی (tFr)
      • پیش فرض دستگاه: مقدار فرکانس استاندارد موتور (bFr)

محدودیت جریان (CL1)

در تنظیم درایو تله مکانیک ATV71، این پارامتر برای محدود کردن جریان موتور استفاده می‌ شود تا از افزایش بیش از حد گشتاور و دمای موتور جلوگیری کند. اگر جریان بیش از حد مجاز تنظیم شود، ممکن است موتور داغ کرده و حتی آسیب ببیند. همچنین ممکن است باعث عملکرد نامناسب و کاهش طول عمر موتور شود.

      • دامنه تنظیم پارامتر: از 0 تا 1.1 یا 1.2 برابر جریان نامی درج شده بر روی پلاک اینورتر
      • پیش فرض دستگاه: 1.1 یا 1.2 برابر جریان نامی اینورتر

منو کنترل موتور (-drC)

این منو به تنظیمات تخصصی‌تر موتور مرتبط است. -drC شامل پارامترهایی است که به شما امکان تنظیم ولتاژ، فرکانس، جریان، و سرعت نامی موتور را می‌دهد. این پارامترها مستقیماً با عملکرد فنی موتور در ارتباط هستند و اگر به درستی تنظیم نشوند، می‌توانند روی کارایی و طول عمر موتور تأثیر منفی بگذارند. برای ورود به این منو از طریق کی‌ پد، باید به بخش -drC بروید و از آنجا تنظیمات مورد نیاز را انجام دهید. اهمیت این منو در این است که پارامترهای آن بر مبنای مشخصات فنی موتور، که روی پلاک موتور ذکر شده، تنظیم می‌شوند. تنظیم صحیح این پارامترها تضمین می‌کند که اینورتر با توجه به توانایی‌ های واقعی موتور عمل کند و از کارکرد نادرست یا آسیب به تجهیزات جلوگیری شود.

فرکانس استاندارد موتور (bFr)

این پارامتر، فرکانس استانداردی که موتور بر اساس آن طراحی شده است را تعیین می‌کند. معمولاً این مقدار روی پلاک موتور نوشته شده است. اگر این فرکانس به درستی تنظیم نشود، موتور نمی‌تواند به‌ طور بهینه کار کند و ممکن است با مشکلاتی مانند لرزش یا عملکرد ناپایدار مواجه شود. به‌ طور مثال، تنظیم فرکانس کمتر از حد استاندارد می‌تواند باعث شود که موتور با توان کمتری کار کند و بهره‌ وری کاهش یابد.

      • پیش فرض دستگاه : 50 هرتز

ولتاژ نامی موتور (UnS)

این پارامتر مشخص می‌کند که موتور برای کار با چه ولتاژی طراحی شده است. اگر ولتاژ موتور به درستی تنظیم نشود، ممکن است کارایی آن کاهش یابد و حتی به آن آسیب وارد شود. تنظیم ولتاژ بالاتر از مقدار نامی می‌تواند باعث گرم شدن بیش از حد موتور و در نهایت خرابی آن شود.

دامنه تنظیم پارامتر: برای انتخاب ولتاژ مناسب، باید با توجه به مدل دستگاه اینورتر، مقدار ولتاژ موتور را مطابق زیر تنظیم کنید:

      1. مدل ATV71***M3: ولتاژ بین 100 تا 240 ولت.
      2. مدل ATV71***N4: ولتاژ بین 200 تا 480 ولت.
      3. مدل ATV71***S6X: ولتاژ بین 400 تا 600 ولت.
      4. مدل ATV71***Y: ولتاژ بین 400 تا 690 ولت.

فرکانس نامی موتور (FrS)

فرکانس نامی، همان فرکانسی است که موتور به‌ طور عادی باید در آن کار کند. این مقدار باید بر اساس مشخصات موتور تنظیم شود تا موتور به درستی کار کند. اگر این مقدار اشتباه تنظیم شود، مثلاً فرکانس کمتر از مقدار نامی، موتور به درستی به حرکت نخواهد افتاد و عملکرد آن مختل خواهد شد.

      • دامنه تنظیم پارامتر : 10 تا 599 هرتز
      • پیش فرض دستگاه : 50 هرتز

جریان نامی موتور (nCr)

این پارامتر، جریان استانداردی که موتور برای کارکرد بهینه مصرف می‌کند را تعیین می‌کند. اگر جریان تنظیم شده بیش از مقدار نامی باشد، موتور ممکن است بیش از حد داغ شود و این می‌ تواند باعث آسیب‌ های جدی به موتور و تجهیزات دیگر شود.

      • دامنه تنظیم پارامتر : از 0.25 تا 1.5 برابر جریان نامی درج شده بر روی پلاک اینورتر

سرعت نامی موتور (nSP)

این پارامتر، سرعت چرخش موتور را مشخص می‌کند که باید بر اساس مقدار نامی ذکر شده روی پلاک موتور تنظیم شود. تنظیم نادرست آن می‌تواند باعث شود که موتور با سرعت اشتباه کار کند و این موضوع می‌تواند عملکرد تجهیزات متصل به موتور را مختل کند.

      • دامنه تنظیم پارامتر : 0 تا 96000 دور بر دقیقه

حداکثر فرکانس خروجی (tFr)

این پارامتر بالاترین فرکانسی را که اینورتر می‌تواند به موتور اعمال کند تعیین می‌کند. تنظیم این مقدار باید با دقت انجام شود؛ زیرا اگر بیش از حد بالا باشد، موتور با سرعتی بالاتر از توان خود کار خواهد کرد که می‌تواند باعث آسیب به موتور و قطعات مکانیکی متصل به آن شود.

      • دامنه تنظیم پارامتر : 10 تا 599 هرتز
      • پیش فرض دستگاه : 60 هرتز

 

در این مقاله، ما به بررسی جامع ساختارهای مختلف اینورتر پرداختیم و اجزای کلیدی آن را تحلیل کردیم. ابتدا، به ترمینال‌ های اینورتر پرداخته شد که شامل ورودی‌ ها و خروجی‌ های آنالوگ و دیجیتال، ترمینال‌ های رله و ارتباطی می‌شود. برای هر یک از این ترمینال‌ ها، مشخصات فنی و کاربردهای عملی‌ شان در سیستم‌ های مختلف توضیح داده شد. سپس، به کی‌پد اینورتر و نحوه تنظیم پارامترها از طریق آن پرداخته شد. اهمیت این کی‌پد در دسترسی به منوها و تنظیمات پارامترهای مختلف به‌ صورت واضح برای مخاطبان تشریح گردید. در ادامه، پارامترهای کلیدی اینورتر مانند زمان افزایش و کاهش سرعت، ولتاژ و فرکانس نامی موتور، و دیگر موارد مهم مورد بررسی قرار گرفت. نویسنده تمام تلاش خود را کرده است که مقاله‌ ای کامل و مفید ارائه دهد، اما به دلیل حجم بالای اطلاعات، امکان پرداختن به تمامی جزئیات وجود نداشت. در نهایت، اگر سوالی درباره موارد مطرح‌ شده وجود دارد، خوانندگان می‌ توانند با متخصصان ما تماس بگیرند تا راهنمایی لازم را دریافت کنند. همچنین، مطالعه کامل دفترچه راهنمای اینورتر توصیه می‌ شود تا تمامی قابلیت‌ ها و تنظیمات به‌ خوبی درک شود.

مقالات مرتبط