صنعت شیشه‌سازی

تاریخچه شیشه سازی در ایران

صنعت شیشه‌سازی در ایران دارای سابقه و قدمت بسیار طولانی می‌باشد که تقریبا به قبل از 2000 سال قبل از میلاد بر می‌گردد. یافتن یک ظرف شیشه‌ای زرد رنگ به همراه خطوط و نقوش ایرانی در یکی ازگورستان‌های باستانی لرستان، یک گردنبند شیشه‌ای که دانه‌های آبی رنگ‌اش مربوط به ۲۲۵۰ سال پیش از میلاد مسیح و در ناحیه شمال غربی ایران و قطعات شیشه‌ای به رنگ سبز کم رنگ که در اکتشافات باستان‌شناسی لرستان، شوش و… بدست آمده حاکی از آن است که ایران قدمت تاریخی و طولانی مدت در صنعت تولید شیشه‌ داشته است.

تغییر و تحول در این صنعت

90 درصد شیشه هایی که در جهان تولید شده است از آهک، سیلیس و کربنات سدیم ساخته شده است. اما با گذر زمان تغییراتی در عناصر اصلی و فرعی آن ایجاد شد. با افزایش تقاضا برای استفاده از شیشه این صنعت شیشه سازی به سرعت رشد کرد و  ماشین‌آلاتی برای تولید دقیق و مداوم مجموعه‌ای از محصولات تولید شدند.

همچنین با طراحی و ساخت دستگاه تولید ورق شیشه ای  توسط کولبورن، تولید انبوه شیشه پنجره امکان پذیر شد. در سال 1904، مهندس آمریکایی مایکل اونز دستگاه دمنده بطری اتوماتیک را به ثبت رساند.شیشه ماده ای شفاف و غیر قابل نفوذ و غیرسمی است به همین علت در صورت تماس با غذا و نوشیدنی کاملا بی خطر است. شیشه با محیط و محتوا خود واکنش نشان نمی‌دهد و این ویژگی برای کاربردهای علمی، و پزشکی بسیار مناسب می‌باشد.

متداول‌ترین کاربردهای صنعت شیشه‌سازی

• ظروف شیشه‌ای – بطری و شیشه
• شیشه‌های مسطح – از جمله لعاب برای ساختمان‌ها و وسایل نقلیه
• الیاف شیشه‌ای – برای تقویت، عایق‌بندی و فیبر نوری
• شیشه‌های پزشکی – مانند لوله‌های آزمایشگاه
• ظروف شیشه‌ای خانگی – مانند پارچ و لیوان
• دکوراسیون داخلی – شیشه رنگی، لاکوبل، پارتیشن شیشه‌ای، آینه کاری و…

تولید شیشه شامل دو روش اصلی است:

• فرآیند شیشه شناور که ورقه‌های شیشه‌ای را تولید می‌کند.
• دمش شیشه‌ای که بطری‌ها و ظروف دیگر را تولید می‌کند.

تولید شیشه شناور

شیشه شناور به ورق‌های شیشه‌ای گفته می‌شود که به وسیله مواد مذاب شناور بر روی یک سطح فلزی از قلع، ساخته می‌شود. ورق‌های تولید شده در روش شناور، سطحی بسیار صاف و با ضخامت یکنواخت دارد. از این نوع شیشه در ساخت و تولید پنجره‌های شیشه‌ای و بسیاری از کاربردهای دیگر استفاده می‌شود.