آموزش تنظیم درایو اینوت مدل GD350A
اینورترهای سری GD350A از برند INVT به‌عنوان یک درایو فرکانس متغیر (VFD) چند کاره و با عملکرد بالا شناخته می شوند که برای کاربردهای صنعتی و اتوماسیون طراحی شده اند. برند اینوت به دلیل ارائه محصولات پیشرفته در حوزه کنترل حرکت و انرژی، شهرت جهانی پیدا کرده است. این مدل از اینورترها قابلیت کنترل موتورهای سنکرون و آسنکرون را دارند و با بهره گیری از تکنولوژی های مختلف نظیر کنترل برداری بدون حسگر (SVC) و کنترل برداری با حسگر (VC) دقت بالایی در کنترل سرعت و گشتاور فراهم می کنند. با توانایی پشتیبانی از ولتاژهای ورودی 380 تا 440 ولت و خروجی فرکانسی تا 400 هرتز، اینورتر GD350A برای انواع موتورهای صنعتی مناسب است و در کاربردهای مختلفی از جمله حمل و نقل، پتروشیمی و اتوماسیون کارخانه ها به کار می رود.
این اینورتر هنوز در خط تولید قرار دارد و با امکاناتی مانند ورودی/خروجی‌های آنالوگ و دیجیتال، قابلیت نصب روی دیوار، حفاظت کامل در برابر ولتاژ و جریان های غیرمجاز، و ارتباطات پیشرفته مثل Modbus و Ethernet/IP همچنان یک گزینه جذاب برای صنایع مختلف است. در این مقاله قرار است با بخش‌های مختلف مربوط به نحوه‌ی تنظیم درایو اینوت مدل GD350A آشنا شوید:
- ابتدا به ترمینال های اینورتر پرداخته می شود که شامل ورودی ها و خروجی های دیجیتال و آنالوگ و … می باشد.
- سپس با کی‌پد اینورتر و نحوه استفاده از آن برای تنظیمات آشنا می شوید.
در ادامه، پارامترهای اینورتر را بررسی می کنیم و نحوه تنظیم آنها برای بهینه سازی عملکرد موتور توضیح داده خواهد شد.
پارامتر اینورتر چیست؟
پارامترهای یک اینورتر، مقادیر قابل تنظیمی هستند که نحوه عملکرد اینورتر را کنترل و تنظیم می کنند. به زبان ساده، پارامترها تعیین می کنند که اینورتر چگونه و با چه رفتارهایی موتور را کنترل کند. این تنظیمات می تواند شامل مواردی مثل سرعت چرخش موتور، گشتاور، یا زمان شروع و توقف باشد. اهمیت پارامترها در این است که به کمک آن ها می توان عملکرد موتور را دقیقاً متناسب با نیازهای خاص یک کاربرد تنظیم کرد. به عنوان مثال، در برخی کاربردها ممکن است نیاز باشد که موتور با سرعت های مختلف و در زمان های متفاوت کار کند. با تنظیم درست پارامترها، می توان بهره‌وری دستگاه را افزایش داد، مصرف انرژی را بهینه کرد، و از وقوع خرابی های ناشی از عملکرد نادرست موتور جلوگیری کرد. برای تمامی مخاطبان، چه متخصصین و چه افرادی که دانش فنی ندارند، آگاهی از مفهوم کلی پارامترها می تواند به درک بهتر نقش اینورتر در کنترل موتور کمک کند. از این جهت، پارامترها نه تنها برای مهندسان صنعتی که به دنبال بهینه سازی فرآیندها هستند مهم‌اند، بلکه برای کاربران عادی که به دنبال درک نحوه عملکرد تجهیزات صنعتی هستند نیز قابل توجه اند.
پیشنهاد خواندنی: آموزش تنظیم درایو GD20
ترمینال GD350A
ترمینال های اینورتر نقاط اتصال فیزیکی‌ای هستند که برای ارتباط اینورتر با سایر دستگاه ها و تجهیزات خارجی استفاده می شوند. به عبارت ساده، ترمینال ها پل ارتباطی میان اینورتر و دستگاه هایی مانند سنسورها، موتور، یا کنترلرهای خارجی هستند. از طریق این ترمینال ها، سیگنال های ورودی و خروجی به اینورتر ارسال یا از آن دریافت می شوند، تا عملکرد دستگاه کنترل و تنظیم شود. اهمیت ترمینال ها در این است که به کاربر اجازه می دهند اینورتر را به محیط بیرونی متصل کنند و به کمک ورودی و خروجی‌های مختلف، نحوه عملکرد موتور و فرآیندهای دیگر را کنترل کنند. به عنوان مثال، با اتصال یک سنسور به یکی از این ترمینال‌ها، اینورتر می تواند اطلاعات مربوط به سرعت یا وضعیت موتور را دریافت کرده و بر اساس آن تنظیمات لازم را اعمال کند. به طور کلی، ترمینال ها نقش اساسی در اتصال اینورتر به سایر تجهیزات و سیستم‌ها ایفا می کنند و به کاربر این امکان را می دهند تا اینورتر را به طور دقیق با نیازهای خاص خود تطبیق دهد. در این بخش از مقاله، به بررسی و شرح ترمینال های اینورتر مدل GD350A می پردازیم. هر ترمینال با ویژگی های فنی و کاربردهای عملی خود معرفی خواهد شد تا درک بهتری از نحوه عملکرد و استفاده های آنها در محیط های صنعتی فراهم شود.
ورودی آنالوگ (Analog input)
ورودی آنالوگ به اینورتر اجازه می دهد تا سیگنال‌های متغیر پیوسته ای (مانند ولتاژ یا جریان) از دستگاه های خارجی مانند سنسورها یا پتانسیومترها دریافت کند. این سیگنال ها معمولاً برای کنترل سرعت یا گشتاور موتور به کار می روند. این نوع ورودی به شما این امکان را می دهد تا با تغییرات تدریجی، خروجی اینورتر را به طور دقیق تنظیم کنید.
- 10V+: این ترمینال یک ولتاژ ثابت 10.5 ولت را فراهم می‌کند که به عنوان منبع تغذیه برای سنسور یا دستگاه‌های خارجی استفاده می‌شود.
مثال کاربردی: فرض کنید شما در یک سیستم کنترل صنعتی، از یک حسگر استفاده می کنید که برای کارکرد نیاز به منبع تغذیه دارد. این ترمینال ولتاژ لازم برای کارکرد آن حسگر را تأمین می کند. مثلاً در یک سیستم کنترل تهویه هوا، از این ولتاژ برای تغذیه حسگر دما استفاده می شود تا داده های اندازه گیری شده به اینورتر ارسال شوند.
- AI1 و AI2: این ترمینال ها ورودی‌های آنالوگ هستند که می توانند سیگنال های ولتاژ یا جریان از دستگاه های دیگر را دریافت کنند. محدوده ورودی برای AI1 بین 0 تا 10 ولت یا 0 تا 20 میلی آمپر و برای AI2 بین 10- تا 10+ ولت است. دقت این ورودی ها 0.5% ± است.
مثال کاربردی: تصور کنید در یک سیستم نوار نقاله صنعتی، نیاز دارید تا سرعت موتور را با یک پتانسیومتر (مقاومت متغیر) کنترل کنید. پتانسیومتر سیگنالی را تولید می‌کند که به این ترمینال‌ها وارد می‌شود و اینورتر سرعت موتور را براساس آن سیگنال تنظیم می‌کند. به این شکل می‌توانید سرعت نوار نقاله را به راحتی تغییر دهید.
- GND (زمین): این ترمینال به عنوان مرجع ولتاژ برای 10.5V+ عمل می کند.
مثال کاربردی: در همه سیستم های الکتریکی، همیشه نیاز به یک نقطه مرجع (زمین) داریم. زمین نقطه ای است که جریان های اضافی به آن تخلیه می شوند تا از ایمنی مدار مطمئن شویم. در اینجا، GND همان نقطه مرجع برای تأمین ولتاژ 10.5V+ است.
خروجی آنالوگ (Analog Output)
خروجی آنالوگ از اینورتر سیگنال های پیوسته ای ارسال می کند که می توانند به دستگاه های دیگر (مثل سیستم های مانیتورینگ یا کنترل) منتقل شوند. این سیگنال ها معمولاً بیانگر وضعیت موتور، مثل سرعت یا گشتاور، هستند. خروجی آنالوگ به شما امکان می دهد تا داده های عملکردی را در زمان واقعی رصد کنید.
- AO1: این ترمینال می تواند سیگنال های آنالوگ (ولتاژ یا جریان) با محدوده 0 تا 10 ولت یا 0 تا 20 میلی‌آمپر را خروجی دهد. نوع سیگنال (ولتاژ یا جریان) با یک سوئیچ تنظیم می شود.
مثال کاربردی: فرض کنید در یک پمپ صنعتی نیاز دارید تا داده هایی مانند سرعت یا بار موتور را به یک سیستم مانیتورینگ ارسال کنید. این خروجی آنالوگ می‌تواند سیگنال‌هایی که نشان دهنده وضعیت عملکرد موتور هستند را به سیستم مانیتورینگ ارسال کند تا اپراتورها وضعیت را به صورت زنده مشاهده کنند.
ورودی دیجیتال (Digital Input)
ورودی دیجیتال برای دریافت سیگنال های ساده روشن/خاموش (0 یا 1) از دستگاه های خارجی مانند دکمه ها، سوئیچ ها یا سنسورهای موقعیت استفاده می شود. این نوع ورودی ها به اینورتر اجازه می دهند تا دستورات خاصی مانند روشن یا خاموش کردن موتور، تغییر جهت یا تغییر حالت عملکرد را اجرا کنند.
- HDIA: این ترمینال کانالی است که هم برای ورودی پالس‌های با فرکانس بالا و هم برای عملکردهای مربوط به ترمینال های دیجیتال S1 تا S4 استفاده می‌شود. این ترمینال قادر است سیگنال های پالس با فرکانس حداکثر 50 کیلوهرتز را دریافت کند. این ویژگی برای دستگاه هایی که نیاز به ارسال سیگنال‌های دقیق و سریع دارند (مانند سیستم‌های اندازه‌گیری یا کنترل سرعت) مفید است.
مثال کاربردی: در خطوط تولیدی که نیاز به کنترل دقیق سرعت یا موقعیت موتور دارند، مثلاً در سیستم های جابجایی دقیق قطعات، سیگنال پالس از یک سنسور موقعیت به HDIA ارسال می شود تا موقعیت یا سرعت را به طور دقیق ردیابی کند.
- HDIB: این ترمینال برای دریافت سیگنال از انکودرهای دوگانه (quadrature encoders) با ولتاژ 24 ولت به کار می‌رود. HDIB برای اندازه گیری سرعت تجهیز شده است و نسبت چرخه کاری ورودی آن بین 30% تا 70% قرار دارد. انکودرها برای اندازه گیری دقیق سرعت و موقعیت استفاده می شوند، که این اطلاعات به اینورتر ارسال شده و برای تنظیم دقیق‌تر خروجی استفاده می شود.
مثال کاربردی: در کاربردهایی مثل سیستم های نوار نقاله در صنعت بسته بندی، انکودرها موقعیت دقیق نوار نقاله را به HDIB ارسال می کنند تا سرعت بهینه تنظیم شود و محصول در زمان دقیق به ایستگاه بعدی برسد.
- S1 و S2 و S3 و S4: ترمینال‌های S1، S2، S3 و S4 در اینورتر GD200A به‌عنوان ورودی های دیجیتال برنامه پذیر عمل می کنند. این ورودی ها برای دریافت سیگنال های روشن/خاموش (ON/OFF) از دستگاه های مختلف به کار می روند و می توانند با کدهای عملکردی برنامه‌ریزی شوند تا کارهای خاصی مانند تغییر سرعت، جهت چرخش موتور یا توقف اضطراری را اجرا کنند.
ویژگی های فنی
- مقاومت داخلی: 3.3 کیلو اهم
- ولتاژ ورودی: این ترمینال ها ولتاژ ورودی بین 12 تا 30 ولت را دریافت می کنند.
- نوع اتصال: ورودی ها دو طرفه هستند و از هر دو حالت NPN و PNP پشتیبانی می کنند، که امکان انعطاف پذیری بیشتری را در اتصال به سنسورها و سوئیچ ها فراهم می‌کند.
- فرکانس ورودی: حداکثر فرکانس ورودی برای این ترمینال‌ها 1 کیلوهرتز است.
مثال کاربردی : فرض کنید در یک سیستم نوار نقاله صنعتی، شما می‌خواهید که هر بار یک قطعه روی نوار قرار گرفت، نوار به‌طور خودکار حرکت کند. در این حالت، یک سنسور مجاورتی (proximity sensor) می‌تواند به یکی از این ورودی‌ها (مثلاً S1) متصل شود. به محض شناسایی قطعه، سنسور سیگنالی به ورودی ارسال می‌کند و نوار نقاله شروع به حرکت می‌کند. اگر بخواهید در جایی دیگر نوار متوقف شود، می‌توانید از ورودی دیگری (مانند S2) برای فرمان توقف استفاده کنید.
- 24V+ و COM (منبع تغذیه برای ورودی های دیجیتال): این ترمینال 24 ولت برق برای ورودی های دیجیتال فراهم می‌کند و جریان تا 200 میلی‌آمپر را پشتیبانی می کند. COM نیز زمین مرجع برای این ولتاژ است.
مثال کاربردی: فرض کنید یک سیستم حسگر دارید که برای کارکردن نیاز به ولتاژ 24 ولت دارد. این ترمینال می تواند برق مورد نیاز حسگر را فراهم کند تا به درستی کار کند و سیگنال های دیجیتال را به اینورتر ارسال کند.
خروجی دیجیتال (Digital Output)
خروجی دیجیتال سیگنال های روشن/خاموش را از اینورتر به دستگاه های دیگر ارسال می کند. این خروجی ها معمولاً برای کنترل تجهیزات خارجی مثل چراغ ها، بوق ها یا سیستم های هشدار استفاده می شوند که وضعیت یا عملکرد سیستم را به کاربر اطلاع می دهند.
- Y1 (خروجی دیجیتال): این خروجی دیجیتال برای ارسال دستورات ساده و روشن/خاموش کردن دستگاه های خارجی مثل موتورها یا سیستم های هشدار استفاده می شود.
مشخصات فنی
- ظرفیت سوئیچ: 50mA/30V
- محدوده فرکانس خروجی: 0 تا 1 کیلوهرتز
مثال کاربردی: در یک سیستم اتوماسیون کارخانه، این خروجی می تواند به عنوان سوئیچ برای کنترل روشن/خاموش کردن یک موتور یا تجهیزات استفاده شود.
- HDO (خروجی دیجیتال با فرکانس بالا)
- ظرفیت سوئیچینگ: 50 میلی‌آمپر/30 ولت
- دامنه فرکانس خروجی: 0 تا 50 کیلوهرتز
- Duty ratio (نسبت وظیفه) : 50%
ترمینال HDO یک خروجی دیجیتال با سرعت بالا است که می تواند سیگنال های پالس با فرکانس بالا ارسال کند. این ویژگی معمولاً در کاربردهایی که نیاز به دقت و سرعت بالا دارند، مانند کنترل سرعت موتورهای الکتریکی یا ارسال پالس به شمارنده ها و سیستم های نظارتی، استفاده می شود.
مثال کاربردی: در سیستم های بسته بندی با سرعت بالا، می توانید از HDO برای ارسال پالس های دقیق به شمارنده های قطعات استفاده کنید، تا بتوانید تعداد محصولات را در هر دقیقه به دقت اندازه گیری کنید.
*ظرفیت سوئیچینگ: به معنی حداکثر مقدار جریانی است که می تواند از طریق ترمینال عبور کند بدون اینکه به مدار آسیب برسد. در اینجا، مقدار 50 میلی‌آمپر/30 ولت نشان می دهد که ترمینال می تواند سیگنال هایی با این مقدار جریان و ولتاژ را به طور ایمن کنترل کند.
*دامنه فرکانس خروجی: نشان دهنده محدوده فرکانسی است که ترمینال می تواند سیگنال های خروجی تولید کند. در این مورد، دامنه 0 تا 50 کیلوهرتز، برای ارسال سیگنال های پالس سریع، مناسب برای کنترل موتور یا اندازه گیری های دقیق است.
*نسبت وظیفه (Duty Ratio): بیانگر درصدی از یک دوره زمانی است که سیگنال فعال است (در حالت “روشن”) . نسبت 50% نشان می دهد که سیگنال به مدت نیمی از هر چرخه فعال و نیمی دیگر غیرفعال است.
- CME: این ترمینال به عنوان ترمینال مشترک برای خروجی های کلکتور باز استفاده می شود و به طور پیش فرض به ترمینال COM کوتاه شده است. این بدان معنی است که در صورت استفاده از خروجی های کلکتور باز، باید این ترمینال به عنوان مرجع به دستگاه خارجی متصل شود.
مثال کاربردی: فرض کنید از یک سنسور نوری استفاده می کنید که برای ارسال سیگنال به شمارنده های سیستم به خروجی های کلکتور باز نیاز دارد. ترمینال CME به عنوان نقطه مرجع برای این سیگنال ها عمل می کند و این امکان را فراهم می کند که سنسورها به درستی با سیستم کنترل شما ارتباط برقرار کنند.
خروجی رله (Relay Output)
خروجی رله برای کنترل دستگاه های بزرگ تر یا مدارهای مستقل با جریان و ولتاژ بالاتر استفاده می شود. رله ها به عنوان کلیدهای الکترومکانیکی عمل می کنند و می توانند دستگاه هایی مانند موتورهای بزرگ، پمپ ها یا سیستم های ایمنی را به طور خودکار روشن و خاموش کنند.
- (RO1 (RO1A , RO1B , RO1C و (RO2 (RO2A , RO2B , RO2C
ترمینال های RO1A، RO1B و RO1C و همچنین RO2A، RO2B و RO2C در اینورتر GD350A به عنوان خروجی های رله ای عمل می کنند و برای کنترل دستگاه های خارجی از طریق سیگنال‌های دیجیتال به کار می‌روند. خروجی های RO1A و RO2A بصورت NO یا Normally open ، خروجی های RO1B و RO2B بصورت NC یا Normally close و در نهایت خروجی های RO1C و RO2C بصورت ترمینال مشترک عمل می کنند.
ظرفیت تماس
- 3 آمپر/250 ولت AC
- 1 آمپر/30 ولت DC
عملکرد رله‌ها
- (NO (Normal Open : در حالت عادی قطع است و تنها زمانی که رله فعال شود، مدار را می بندد.
- (NC (Normal Closed : به صورت پیش فرض مدار بسته است و با فعال شدن رله، مدار باز می شود.
- Common Terminal (ترمینال مشترک): نقطه اتصال مشترک بین دو حالت NO و NC است که بسته به وضعیت رله، اتصال برقرار یا قطع می شود.
مثال کاربردی: فرض کنید شما می خواهید یک پمپ را به اینورتر متصل کنید. رله RO1A را به گونه ای برنامه ریزی می کنید که در هنگام فعال شدن، پمپ روشن شود (اتصال از طریق NO). اگر سیگنال خاموشی دریافت شود، رله تغییر وضعیت داده و پمپ خاموش می‌شود.
ترمینال ارتباطی (Communication Terminal)
ترمینال های ارتباطی برای برقراری ارتباط بین اینورتر و دستگاه های دیگر مانند سیستم های کنترل مرکزی یا PLCها استفاده می شوند. این ترمینال ها معمولاً با پروتکل های ارتباطی استاندارد مانند RS485 کار می کنند و امکان ارسال و دریافت داده ها بین اینورتر و سایر دستگاه‌ها را فراهم می کنند.
- 485+, 485- (پورت ارتباطی RS485): این ترمینال ها برای ارتباط سریال RS485 استفاده می شوند که امکان اتصال اینورتر به سایر دستگاه ها یا سیستم های کنترل را فراهم می کنند. این نوع ارتباط معمولاً در سیستم های کنترل صنعتی برای انتقال داده های بین دستگاه های مختلف استفاده می شود.
مثال کاربردی: فرض کنید چندین اینورتر در یک کارخانه دارید و می خواهید آنها را از طریق یک سیستم کنترل مرکزی مدیریت کنید. پورت های RS485 به شما این امکان را می دهند که همه اینورترها را به طور همزمان به یک شبکه متصل کنید و از طریق یک کنترلر مرکزی مدیریت کنید.
- ترمینال کنترلر ایمنی : ورودی‌های ایمنی سیستم Safe Torque Off یا STO در اینورترهای GD200A نقش مهمی در ایمنی و جلوگیری از وقوع حوادث در سیستم های صنعتی دارند. این ورودی ها، که به صورت H1 و H2 در این اینورتر تعریف شده اند، به طور مستقیم عملکرد خروجی اینورتر را کنترل می کنند. به محض دریافت سیگنال مناسب از ورودی STO، گشتاور موتور به طور ایمن قطع می شود تا از حرکت ناخواسته موتور جلوگیری شود، بدون اینکه نیاز به خاموش کردن کل سیستم باشد.
ویژگی های اصلی ورودی های ایمنی STO
- حالت عملکرد: به محض باز شدن مدار ورودی STO، خروجی اینورتر متوقف می شود و گشتاور موتور از بین می رود.
- اتصال پیش فرض: ورودی های H1 و H2 به طور پیش فرض به ولتاژ 24V+ متصل هستند و برای فعال سازی STO، باید اتصال کوتاه برداشته شود.
- فاصله سیم کشی: سیم های ورودی سیگنال ایمنی باید از نوع شیلد دار باشند و طول آنها نباید از 25 متر بیشتر باشد.
مثال کاربردی: فرض کنید یک نوار نقاله صنعتی در حال حرکت است و به دلایلی مثل خرابی سیستم یا خطای انسانی نیاز به توقف فوری دارد. با فعال کردن سیستم STO، خروجی اینورتر بلافاصله قطع می شود و موتور نوار نقاله از کار می افتد، بدون اینکه کل سیستم نیاز به خاموشی کامل داشته باشد. این کار از بروز حوادث احتمالی جلوگیری کرده و ایمنی اپراتورها و تجهیزات را تأمین می کند.
برای فعال کردن سیستم STO در مواقع ضروری، باید یکی از ورودی های ایمنی STO مثل H1 یا H2 را باز کنید. به طور پیش فرض این ترمینال ها به ولتاژ 24V+ متصل هستند. برای فعال سازی STO:
- باز کردن مدار ایمنی: یک مدار باز (مانند کلید اضطراری یا سنسور ایمنی) متصل به ورودی های H1 و H2 ایجاد کنید. این کار منجر به قطع خروجی اینورتر می شود و گشتاور موتور بلافاصله از بین می رود.
- اتصال تجهیزات ایمنی: در بسیاری از کاربردها، تجهیزات ایمنی مانند کلید های اضطراری یا سنسورهای درب حفاظتی به این ورودی ها متصل هستند. در صورت فعال شدن آن ها، مدار باز شده و STO فعال می شود.
- استفاده از کلید اضطراری (Emergency Stop): در برخی سیستم ها، یک کلید اضطراری به ورودی های STO متصل است. با فشردن این کلید، سیگنال قطع ارسال شده و اینورتر خروجی خود را قطع می کند و موتور متوقف می‌شود.
پس از فعال سازی STO، برای بازگرداندن اینورتر به حالت عادی، باید مدار ایمنی را دوباره ببندید و سیستم را راه اندازی مجدد کنید. این کار معمولاً به بررسی شرایط و رفع هر گونه مشکل ایمنی نیاز دارد.
مزایا
- افزایش ایمنی: جلوگیری سریع از حرکت موتور و توقف ایمن، به ویژه در مواقع اضطراری.
- عدم نیاز به خاموشی کامل: باعث می شود که سیستم ها با توقف سریع اما بدون خاموشی کامل، آماده به کار باشند.
- پشتیبانی از استانداردهای ایمنی: مطابق با مقررات ایمنی صنعتی طراحی شده است.
معایب
- نیاز به سیم کشی دقیق: استفاده از سیم های شیلددار و رعایت محدودیت طول می تواند کار سیم کشی را پیچیده کند.
- عدم امکان بازگشت سریع: پس از فعال سازی STO، باید شرایط سیستم کاملاً بازبینی شود تا اینورتر به حالت عادی بازگردد.
کی پد چیست؟
کی پد یک واسط کلیدی برای کاربر است که به او امکان می دهد تا با اینورتر به‌طور مستقیم تعامل داشته باشد و تنظیمات مربوط به آن را مدیریت کند. از طریق کی‌پد، کاربر می‌تواند به منوها و پارامترهای مختلف دسترسی پیدا کند و علاوه بر آن، خطاهای رخ داده در سیستم نیز روی نمایشگر کی‌پد قابل مشاهده است. هنگامی که مشکلی در عملکرد اینورتر یا تنظیمات آن وجود داشته باشد، کی‌پد با نمایش کدهای خطا، کاربر را از نوع مشکل مطلع می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود کاربر بتواند به سرعت به خطاها رسیدگی کند.
علت اهمیت کی‌پد در تنظیم درایو اینوت مدل GD350A
اهمیت کی پد به دلیل نقش آن در کنترل و تنظیم اینورتر و همچنین نمایش مشکلات احتمالی است. بدون استفاده از کی پد، دسترسی به پارامترهای کلیدی و همچنین شناسایی و رفع خطاها بسیار دشوار خواهد بود. کی پد ابزار اصلی برای کاربر است که تمام تنظیمات، نظارت بر عملکرد، و عیب یابی را امکان پذیر می کند. آشنایی با کی پد قبل از تنظیم درایو اینوت مدل GD350A ضروری است، چرا که بسیاری از خطاهایی که اینورتر نشان می دهد، نتیجه تنظیمات نادرست پارامترها هستند. دانستن نحوه استفاده از کی پد به کاربر کمک می کند تا پارامترها را به درستی تنظیم کرده و از بروز خطاهای احتمالی ناشی از تنظیمات اشتباه جلوگیری کند.
ساختار کی پد GD350A
- Quick/jog: قابل تعریف مجدد است و به طور پیش‌فرض برای عملکرد JOG استفاده می شود. این کلید می تواند به عملکردهای مختلفی مانند جابجایی بین دستورات، توقف دستگاه، و تغییر جهت چرخش اختصاص یابد.
- ENTER: این کلید برای تایید تنظیمات پارامترها، انتخاب پارامترها، و ورود به منوهای بعدی استفاده می شود.
- Run (کلید راه اندازی): برای راه اندازی اینورتر استفاده می شود.
- Stop/Reset (کلید توقف / ریست): این کلید برای توقف عملکرد اینورتر و ریست کردن خطاها استفاده می شود.
- کلید های جهت دار: کلیدهای 🔼، 🔽، ◀️ و ▶️ برای جابجایی بین گزینه ها، تغییر مقادیر، و تغییر صفحات نمایش استفاده می شوند.
- Function Key (کلید های 4 و 5 و 6): عملکرد کلیدهای 4، 5 و 6 در پایین صفحه (فوتر) هر منو نمایش داده می شود. هر بار که وارد یک منو یا زیرمنو می‌شوید، عملکرد این کلیدها به شکل کلماتی در فوتر صفحه ظاهر می شود. برای مثال، در صفحه اصلی، کلماتی مانند “Parameter”، “About” و “Menu” در پایین صفحه نمایش داده می شوند که عملکرد کلیدهای 4، 5 و 6 را نشان می دهند. این ترتیب در هر منو ممکن است متفاوت باشد، اما همیشه در فوتر نشان داده می شود که هر کلید چه کاری انجام می دهد.
نحوه‌ی تنظیم یک پارامتر به‌منظور تنظیم درایو اینوت مدل GD350A
برای تنظیم یک پارامتر در این اینورتر، ابتدا باید وارد منوی تنظیمات شوید. با مشاهده فوتر در صفحه اصلی، متوجه خواهید شد که کلید 6 عملکرد ورود به منوی تنظیمات (Menu) را دارد. پس از ورود به منو، عملکردهای جدیدی برای کلیدها در فوتر نمایش داده می شوند، که کلید 4 به عنوان کلید برگشت به منوی قبلی و کلید 6 به عنوان کلید انتخاب یا تایید پارامتر استفاده می‌شود. پس از انتخاب منوی مورد نظر، می توانید با استفاده از کلیدهای جهت نمای برروی کی پد (کلیدهای 🔼، 🔽، ◀️ و ▶️)، پارامتر مورد نظر را پیدا کرده و با فشردن کلید 6 وارد تنظیمات پارامتر شوید. در نهایت، پس از تغییر مقدار پارامتر، با مشاهده فوتر و عملکرد کلیدها، می‌توانید تنظیمات را ذخیره کرده و از منو خارج شوید.
پارامتر های GD350A
در این بخش از آموزش تنظیم درایو اینوت مدل GD350A، به بررسی و معرفی پارامترهای GD350A می‌پردازیم. به دلیل حجم بالای مطالب و تنوع پارامترهای موجود، نمی‌توانیم به بررسی تمامی پارامترهای اینورتر بپردازیم. به همین خاطر، تنها مهم ترین و کاربردی ترین پارامترها را بررسی خواهیم کرد. هر پارامتر به این صورت نوشته شده است که کد مربوط به آن در پرانتز جلوی عنوان پارامتر ذکر شده است.
برای مثال برای تنظیم پارامتر کانال دریافت فرمان های اجرایی (P00.01)، ابتدا باید وارد منوی تنظیمات شوید. پس از روشن شدن اینورتر و مشاهده صفحه اصلی روی کی پد، با فشردن کلید [Menu] (که در فوتر صفحه به عنوان عملکرد کلید 6 نشان داده شده) وارد منو شوید. سپس با استفاده از کلیدهای جهت نمای [🔼و 🔽]، به پارامتر P00 (گروه پارامترهای اصلی) بروید و با فشردن کلید [Select] (عملکرد کلید 6) وارد این بخش شوید. در این مرحله، لیستی از پارامترهای مختلف را خواهید دید. با استفاده از کلیدهای [🔼، 🔽] پارامتر P00.01 و Channel of running commands را انتخاب کنید. پس از انتخاب این پارامتر، کلید Select و (کلید شماره 6) را فشار دهید تا وارد مرحله تغییر مقدار پارامتر شوید. با کلیدهای [🔼، 🔽]، مقدار مورد نظر خود را از بین گزینه های زیر انتخاب کنید:
- اگر می خواهید فرمان‌ها از طریق کی پد اینورتر صادر شوند، مقدار را روی 0 تنظیم کنید.
- اگر فرمان ها باید از طریق ترمینال اینورتر وارد شوند، مقدار را روی 1 قرار دهید.
- اگر می خواهید فرمان ها از طریق خروجی RS-485 ارسال شوند، مقدار را روی 2 تنظیم کنید.
- در نهایت، با فشردن مجدد کلید [Menu]، تنظیمات شما ذخیره شده و از منوی تنظیمات خارج خواهید شد.
در ادامه به شرح و بررسی مهم ترین و کاربردی ترین پارامترهای GD350A پرداخته می شود.
کانال دریافت فرمان های اجرایی (P00.01)
در تنظیم درایو اینوت مدل GD350A، این پارامتر مشخص می‌کند که اینورتر دستورات اجرایی خود را از کدام منبع دریافت می کند. به عنوان مثال، این دستورات ممکن است از یک کنترلر خارجی، صفحه کلید اینورتر یا یک سیستم اتوماسیون صنعتی به اینورتر ارسال شوند. اگر منبع فرمان به درستی تنظیم نشود، اینورتر ممکن است از منبع اشتباهی فرمان بگیرد و دستگاه مورد نظر به درستی کار نکند.
دامنه تنظیم پارامتر
- (0) کی پد اینورتر : پیش فرض دستگاه
- (1)ترمینال اینورتر
- (2) خروجی ارتباطی RS-485 دستگاه
ماکزیمم فرکانس خروجی اینورتر (P00.03)
حداکثر فرکانس خروجی (Max. Output Frequency) یکی از پارامترهای مهم در تنظیمات اینورتر است و مشخص می کند که اینورتر تا چه فرکانسی می تواند خروجی دهد. این پارامتر تعیین کننده سقف سرعت موتور یا تجهیزی است که اینورتر کنترل می کند. اگر این پارامتر به درستی تنظیم نشود و حداکثر فرکانس بسیار بالا باشد، ممکن است موتور با سرعت بیش از حد مجاز بچرخد که می تواند به قطعات مکانیکی آسیب رسانده یا باعث خرابی دستگاه شود. تنظیم صحیح این پارامتر بسیار حائز اهمیت است زیرا مستقیماً بر روی عملکرد و عمر مفید تجهیزات تأثیر می گذارد.
- دامنه تنظیم پارامتر : 10 تا 590 هرتز
- پیش فرض دستگاه : 50 هرتز
حد بالایی فرکانس عملیاتی (P00.04)
در تنظیم درایو اینوت مدل GD350A، حد بالایی فرکانس کاری (Upper Limit of Running Frequency) فرکانس ماکزیممی است که در طول کارکرد دستگاه می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد و همیشه باید کمتر یا برابر با حداکثر فرکانس خروجی باشد. این پارامتر به عنوان یک نوع محافظ عمل می کند که از افزایش بیش از حد فرکانس جلوگیری می کند. اگر این مقدار بالاتر از نیاز واقعی تنظیم شود، موتور ممکن است بیش از حد سریع کار کند که این می تواند باعث فرسایش سریع تر و کاهش عمر دستگاه شود. در صورتی که فرکانس تنظیم شده از این حد بالاتر رود، اینورتر خود را در محدوده فرکانس بالایی نگه می دارد تا از آسیب جلوگیری کند.
- دامنه تنظیم پارامتر: از مقدار پارامتر حد پایینی فرکانس عملیاتی (P00.05) تا مقدار پارامتر ماکزیمم فرکانس خروجی (P00.03)
- پیش فرض دستگاه: 50 هرتز
حد پایینی فرکانس عملیاتی دستگاه (P00.05)
در تنظیم درایو اینوت مدل GD350A، حد پایینی فرکانس کاری (Lower Limit of Running Frequency) کمترین فرکانسی است که اینورتر در هنگام کار کردن به موتور یا دستگاه ارسال می کند. اگر فرکانس تنظیم شده کمتر از این مقدار باشد، اینورتر از این حداقل فرکانس استفاده خواهد کرد. تنظیم نادرست این پارامتر می تواند باعث شود که موتور به درستی عمل نکند؛ به عنوان مثال، اگر این مقدار خیلی پایین تنظیم شود، موتور ممکن است به اندازه کافی توان برای حرکت نداشته باشد یا با سرعت بسیار کم کار کند، که این می‌تواند به کاهش بازده کاری منجر شود.
- دامنه تنظیم پارامتر : 0 تا مقدار پارامتر حد بالایی فرکانس (P00.04)
- پیش فرض دستگاه : 0 هرتز
کانال تنظیم دریافت فرمان فرکانس عملیاتی (P00.06)
در تنظیم درایو اینوت مدل GD350A، برای تعیین منبع فرمان فرکانس در اینورتر استفاده می شود. این تنظیم به شما اجازه می دهد تا مشخص کنید که فرکانس مورد نظر اینورتر از کدام منبع دریافت شود. انتخاب مناسب بستگی به نیاز و تجهیزات متصل به اینورتر دارد. برای مثال، اگر می خواهید فرکانس را بر اساس سیگنال ورودی کنترل کنید، می‌توانید از ورودی های آنالوگ استفاده کنید. اگر می خواهید تنظیمات را از راه دور انجام دهید، استفاده از Modbus گزینه مناسبی است. اشتباه در انتخاب منبع می تواند باعث عدم پاسخگویی صحیح اینورتر به فرمان‌های فرکانسی شود و ممکن است نیازمند تنظیمات اضافی یا اصلاحات باشد.
دامنه تنظیم پارامتر
- (0) کی پد
- (1)ترمینال ورودی آنالوگ AI1
- (2) ترمینال ورودی آنالوگ AI2
- (8) دریافت فرمان از طریق ترمینال ارتباطی Modbus دستگاه
مدت زمان شتابگیری دستگاه (P00.11)
در تنظیم درایو اینوت مدل GD350A، پارامتر مدت زمان شتاب گیری یا Acceleration time مدت زمانی را که طول می‌کشد تا موتور از حالت سکون به حداکثر سرعت برسد، تعیین می کند. این زمان شتاب گیری برای جلوگیری از ایجاد تنش های زیاد در سیستم و بهبود عمر دستگاه بسیار مهم است. اگر زمان شتاب گیری خیلی کوتاه باشد، ممکن است موتور بیش از حد سریع شتاب بگیرد که این می‌تواند باعث خرابی موتور یا تجهیزات مرتبط شود.
- دامنه تنظیم پارامتر : 0 تا 3600 ثانیه
مدت زمان کاهش سرعت دستگاه (P00.12)
در تنظیم درایو اینوت مدل GD350A، پارامتر مدت زمان کاهش سرعت دستگاه یا Deceleration time مشخص می‌کند که کاهش سرعت موتور از حداکثر سرعت به صفر چقدر طول می کشد. این زمان برای جلوگیری از توقف ناگهانی و ایجاد تنش های مکانیکی در سیستم مهم است. اگر زمان کاهش سرعت بسیار کوتاه باشد، ممکن است موتور به طور ناگهانی متوقف شود که این می تواند منجر به آسیب به سیستم های مکانیکی شود.
- دامنه تنظیم پارامتر : 0 تا 3600 ثانیه
جهت چرخش موتور (P00.13)
در تنظیم درایو اینوت مدل GD350A، این پارامتر تعیین می‌کند که موتور به کدام سمت بچرخد. تنظیم نادرست این پارامتر که جهت چرخش موتور را تعیین می‌کند، می‌تواند به مشکلات عملکردی و صدمه به تجهیزات منجر شود. اگر چرخش نادرست انتخاب شود یا امکان چرخش معکوس غیرفعال باشد، عملکرد ناصحیح موتور ممکن است رخ دهد و به اجزاء آسیب بزند.
دامنه تنظیم پارامتر
- (0) حرکت در جهت پیش فرض بر اساس سیم کشی موتور: پیش فرض دستگاه
- (1)حرکت معکوس
*برای تغییر جهت چرخش موتور بدون استفاده از پارامترها، تغییر سیم کشی موتور می تواند این کار را انجام دهد. برای موتورهای سه فاز، تنها لازم است دو فاز از سه فاز را جابجا کنید تا جهت میدان مغناطیسی و در نتیجه جهت چرخش موتور تغییر کند.
نوع اینورتر (P00.17)
در تنظیم درایو اینوت مدل GD350A، این تنظیم برای مشخص کردن نوع اینورتر بر اساس نوع بار (گشتاور ثابت یا متغیر) استفاده می شود. این انتخاب بر اساس نیازهای خاص بار انجام می شود.
دامنه تنظیم پارامتر
پارامترهای موتور
در این بخش، به پارامترهای مهم مرتبط با تنظیمات موتور پرداخته می شود. این پارامترها باید دقیقاً مطابق با مشخصات ذکر شده روی پلاک موتور تنظیم شوند، چرا که تنظیم نادرست آن ها می تواند عملکرد اینورتر و موتور را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. این مشخصات شامل توان، فرکانس، سرعت، ولتاژ و جریان نامی موتور هستند که نقش بسیار مهمی در عملکرد بهینه موتور و جلوگیری از بروز مشکلات فنی دارند. هرگونه انحراف از مقادیر صحیح می تواند منجر به افت راندمان، افزایش حرارت، و حتی آسیب دیدن موتور یا اینورتر شود.
نوع موتور (P02.00)
انتخاب نوع صحیح موتور بسیار مهم است. این پارامتر بین موتورهای آسنکرون (AM) و سنکرون (SM) تمایز ایجاد می کند. اگر نوع موتور به درستی تنظیم نشود، اینورتر ممکن است نتواند به طور صحیح با موتور هماهنگ شود که منجر به عملکرد نامناسب و حتی خرابی سیستم می شود.
دامنه تنظیم پارامتر
- (0) موتور آسنکرون: پیش فرض دستگاه
- (1)موتور سنکرون
توان نامی موتور (P02.01)
اگر مقدار کمتر از حد نیاز تنظیم شود، اینورتر ممکن است توان کافی به موتور ارائه ندهد که می تواند منجر به کاهش کارایی موتور شود. برعکس، اگر مقدار بیشتر از حد نیاز تنظیم شود، ممکن است بار اضافه به موتور وارد شود که باعث افزایش گرما و آسیب به موتور یا حتی اینورتر خواهد شد.
- دامنه تنظیم پارامتر: 0 تا 3000 کیلووات
فرکانس نامی موتور (P02.02)
این پارامتر فرکانس نامی موتور را مشخص می کند که به طور معمول در پلاک مشخصات موتور درج شده است. این مقدار باید با فرکانس کاری موتور همخوانی داشته باشد. اگر این پارامتر به درستی تنظیم نشود و مقدار کمتری نسبت به فرکانس واقعی موتور در نظر گرفته شود، سرعت چرخش موتور کاهش یافته و در نتیجه نمی تواند به سرعت مورد نیاز برسد. اما اگر فرکانس بیشتر از مقدار واقعی تنظیم شود، موتور به سرعت بالاتری از حد ایمن خواهد رسید که این مسئله می تواند باعث لرزش، سایش قطعات و حتی آسیب جدی به موتور گردد.
- دامنه تنظیم پارامتر: از 0.01 هرتز تا مقدار پارامتر فرکانس ماکزیمم (P00.03)
سرعت نامی موتور (P02.03)
این پارامتر سرعت نامی موتور را که بر حسب دور در دقیقه (rpm) اندازه‌گیری می شود، تعیین می کند. در خصوص سرعت نامی موتور ، تنظیم نادرست آن نیز به مشکلات مشابهی منجر می شود. اگر سرعت نامی کمتر از مقدار واقعی تنظیم شود، موتور کندتر از حد نیاز کار خواهد کرد که این مسئله کارایی دستگاه های متصل به موتور را کاهش می‌دهد. از سوی دیگر، اگر سرعت بیش از مقدار واقعی تنظیم شود، موتور به سرعت های خطرناک می رسد که باعث افزایش لرزش، استهلاک سریع و خطر خرابی زودرس موتور می شود.
- دامنه تنظیم پارامتر: از تا 60000 دور بر دقیقه
ولتاژ نامی موتور (P02.04)
این پارامتر ولتاژ نامی موتور را مشخص می‌کند. این پارامتر باید متناسب با ولتاژ نامی موتور که بر روی پلاک موتور درج شده است ، تنظیم شود تا از عملکرد صحیح و جلوگیری از آسیب به موتور اطمینان حاصل شود. ولتاژ نامی موتور باید دقیقاً متناسب با نیازهای موتور تنظیم شود. اگر ولتاژ کمتری از حد نیاز تنظیم شود، موتور به ولتاژ کافی دسترسی نخواهد داشت که ممکن است عملکرد ضعیفی داشته باشد، به ویژه در بارهای سنگین. برعکس، اگر ولتاژ بیشتر از حد نیاز باشد، جریان بیش از حد از مدار عبور کرده و موتور را بیش از حد گرم می کند که در نهایت منجر به آسیب دیدن سیم پیچ ها و دیگر بخش های موتور خواهد شد.
- دامنه تنظیم پارامتر: 0 تا 1200 ولت
جریان نامی موتور (P02.05)
جریان نامی موتور نباید کمتر یا بیشتر از حد واقعی تنظیم شود. اگر جریان کمتری تنظیم شود، موتور نمی تواند به خوبی با بارهای سنگین کنار بیاید و ممکن است متوقف شود. اما اگر جریان بیشتر از مقدار واقعی تنظیم شود، موتور به طور غیرطبیعی جریان بیشتری می کشد که این امر باعث ایجاد گرمای زیاد و در نهایت آسیب جدی به سیم پیچ ها و تجهیزات کنترلی خواهد شد.
- دامنه تنظیم پارامتر: از 0.8 تا 6000 آمپر
پارامترهای ذکر شده تا اینجا مربوط به موتورهای آسنکرون بودند. اما اگر موتور متصل به اینورتر شما از نوع سنکرون (SM) است، باید به پارامترهای دیگری مراجعه کنید که مخصوص این نوع موتورها هستند. این پارامترها به شرح زیر هستند:
- توان نامی موتور سنکرون (P02.15)
- فرکانس نامی موتور سنکرون (P02.16)
- تعداد جفت قطب‌های موتور سنکرون (P02.17)
- ولتاژ نامی موتور سنکرون (P02.18)
- جریان نامی موتور سنکرون (P02.19)
دامنه تنظیم این پارامترها (به جز تعداد قطب‌های موتور سنکرون) مشابه با پارامترهای معادل آن ها برای موتورهای آسنکرون است. تنها تفاوت قابل توجه در پارامتر تعداد جفت قطب‌های موتور سنکرون (P02.17) است که دامنه تنظیم آن بین 1 تا 128 جفت قطب است و مقدار پیش فرض آن برابر با 4 جفت قطب (8 قطب) در نظر گرفته شده است. این پارامتر باید دقیقاً بر اساس مشخصات موتور تنظیم شود، زیرا بر سرعت چرخش و عملکرد موتور تأثیر مستقیمی دارد.
در این مقاله، به بررسی نحوه‌ی تنظیم درایو اینوت مدل GD350A پرداختیم . ابتدا به معرفی و توضیح ترمینال های اینورتر و کاربردهای هر کدام پرداختیم، سپس نحوه عملکرد کی‌پد و اهمیت آن در نحوه‌ی تنظیم درایو اینوت مدل GD350A را توضیح دادیم. همچنین، نحوه تنظیم پارامترها از طریق کی‌پد را به صورت گام به گام شرح دادیم. در نهایت، پارامترهای مهم مرتبط با موتور و اینورتر مورد بررسی قرار گرفتند. هرچند تلاش شد تا مقاله‌ای جامع و کامل ارائه شود، به دلیل محدودیت حجم، امکان پرداختن به تمامی جزئیات وجود نداشت. در صورت داشتن هرگونه سوال یا نیاز به راهنمایی بیشتر، لطفاً با متخصصان ما تماس بگیرید تا شما را راهنمایی کنند. همچنین توصیه می کنیم برای درک بهتر و استفاده بهینه از دستگاه، دفترچه راهنمای اینورتر را به دقت مطالعه کنید.
