سیستم ارت : هنگام نصب درایو و تجهیزات جانبی باید نسبت به ارت‌کردن سیستم‌ها توجه ویژه نمود.
باید توجه شود که ارت کردن درایو بصورت مستقل نمی‌تواند در نظر گرفته شود.
بلکه باید هنگام ارت کردن کل سیستم را در نظر گرفت که شامل ترانسفورماتور تغذیه شبکه، تجهیزات جانبی ورودی درایو، خود درایو، تجهیزات جانبی خروجی درایو، کابل‌های ورودی و خروجی و نهایتا موتور می‌باشد. همه این تجهیزات باید بصورت استاندارد ارت شوند.
ارت کردن سیستم برای دو هدف اصلی انجام می شود:
اول ایمنی ناشی از ولتاژهای ناخواسته‌ای که بر روی بدنه تجهیزات الکتریکی ایجاد می‌شود.
این ممکن است باعث آسیب رسیدن به تجهیزات و یا افراد شود.
با اتصال بدنه تجهیزات به ارت و ایجاد یک مسیر جریانی مناسب بین بدنه دستگاه‌ها و زمین این ایمنی ایجاد می‌‌گردد.
دومین هدف از ارت کردن جلوگیری از ایجاد نویزهای الکتریکی و کاهش آن‌ها می‌باشد.
این نویزها باعث اختلال در کار تجهیزات الکتریکی می شود.
مخصوصاً درایوها که به خاطر انتشار امواج فرکانس بالا و الکترومغناطیسی می‌توانند منشا نویزهای الکتریکی باشند.
باید خاطر نشان کرد با نصب صحیح آن‌ها و تجهیزات جانبی و کابل کشی‌های استاندارد این نویزها کاهش چشمگیری می‌یابند.
زمین کردن تجهیزات به معنی اتصال بدنه فلزی تجهیزات الکتریکی به پتانسیل ارت یکسان می‌باشد.
بدین منظور باید تمام قطعات فلزی به صورت مستقل و با کابل‌های مسی جداگانه به ارت وصل شوند.
اتصال ترمینال PE درایو
ترمینال PE درایو حتما باید به سیستم ارت ground وصل شود. ارت استفاده شده باید مناسب باشد و مطابق با استانداردهای ملی ایجاد شده باشد. کابل‌های استفاده شده برای ارت باید با سطح مقطع مناسب باشند. کابل‌های ارت متناسب با توان درایو و کابل‌های قدرت اصلی انتخاب می‌شوند. برای اتصال ارت نباید از سوکت‌هایی که امکان قطع شدن دارند استفاده نمود و باید اتصالات ارت محکم و مطمئن باشند.
اتصال ارت موتور
بدنه موتور باید با کابل جداگانه به ترمینال PE درایو متصل شود. همچنین بدنه موتور باید در محل نصب آن به صورت جداگانه به ارت متصل شود.
کنترل نویز
تمام اتصالات ترمینال‌های کنترلی باید توسط کابل‌های شیلددار انجام گیرد.
شیلد کابل باید در قسمت ورودی ترمینال‌های درایو به ارت وصل گردد.
اتصال زمین شیلد کابل باید بصورت حلقوی و 360 درجه برقرار شود.
اگر رشته‌های سیم داخل کابل بصورت به هم تابیده هستند و شیلد جداگانه دارند نباید این شیلد به شیلد اصلی و همان ارت متصل شود زیرا اثر شیلد را کاهش می‌دهد.
برای موتور باید کابل شیلددار استفاده شود.
شیلد کابل باید هم از یک طرف به ارت درایو و از طرف دیگر به بدنه موتور متصل شود.
خود بدنه موتور هم بهتر است با کابل جدا و در محل موتور ارت شود.
سیم کشی سایت:
به عنوان مقدمه باید گفت که تمامی هادی‌ها مثل یدک آنتن عمل می‌کنند و الکتریسته جاری را به میدان الکترومغناطیسی تبدیل می‌کنند که می‌تواند به محیط‌‌‌‌های وسیع‌تر نشت کند.
از طرفی دیگر همه هادی‌ها میدان‌های الکترومغناطیسی محلی را که در آن واقع شده اند، به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کنند.
بنابراین هادی‌ها هم در معرض تابش بوده و هم خود تابش دارند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که استفاده از کابل در فرکانس‌های بالا، مشکلات را زیادتر می‌کند.
نمی‌توان انتظار داشت که سیگنال‌ها را به درستی انتقال داده، از محیط بیرون تأثیر نپذیرند.
تقسیم بندی تجهیزات:
معمولا در یک تابلو کنترل تجهیزات مختلفی وجود دارد. از قبیل اینورتر، فیلتر، PLC و وسایل اندازه گیری.
هر کدام قابلیت‌های متفاوتی در پخش و دریافت نویزهای الکترومغناطیسی دارند.
بنابراین الزام است این تجهیزات به تجهیزات مقاوم به نویز و تحهیزات حساس به نویز تقسیم بندی گردند.
هر کدام از تجهیزات مشابه باید در یک محل قرار گیرند. و فاصله دستگاه‌های مختلف هر گروه از هم باید حداقل 20cm باشد.
سیم‌کشی داخل تابلو کنترل برای سیستم ارت :
داخل یک تابلو کنترل معمولا سیم‌های کنترلی و سیم‌های قدرت وجود دارند.
برای اینورترها کابل‌های قدرت به دو بخش کابل‌های ورودی و کابل‌های خروجی تقسیم می‌شوند.
کابل‌های کنترل به سادگی تحت تاثیر کابل‌های قدرت قرار گرفته و نویز ایجاد شده باعث اختلال در کارکرد تجهیزات آن‌ها می‌شود.
بنابراین هنگام سیم‌کشی باید کابل‌های کنترل و کابل‌های قدرت از مسیرهای جداگانه و با فاصله عبور داده شوند.
از عبور دادن کابل‌های کنترل و قدرت به موازات هم و در کنار هم خودداری شود.
این کابل‌ها در داکت‌های جداگانه و با فاصله حداقل 20cm از هم قرار می‌گیرند.
اگر کابل قدرت و کنترل باید از روی هم عبور نمایند باید با زاویه 90 درجه عبور داده شوند.
آرایش ترمینال‌های کنترل دستگاه‌ها
